KALMADI

Bitti içimdeki tüm umutlarým
Tükendi benliðim özüm kalmadý
34 yýl sonra terki-diyarým
Topluma çýkacak yüzüm kalmadý

Söylemeyin üzülmesin hasta anama
Belki de dönerim tekrar yuvama
Yardým etmek isteyen oðlum var ama
Ona da söyleyecek sözüm kalmadý

Ne kadar dayanýrým bilmem bu derde
Söndü ýþýklarým kapandý perde
Sevgisini deðerini tüketti bende
Ýlk göz aðrým olan kýzým kalmadý

Felek zehir kattý tatlý aþýma
Göz yaþýmla kutladým kendi baþýma
Bitlis de girdim yeni yaþýma
Evimde ocaðýmda izim kalmadý

Kýrýldý koca çýnarýn yapraðý dalý
Kapattýlar yuvama giden her yolu
Bir valize sýðdýrmýþlar 34 yýlý
Geride bir parça bezim kalmadý

Karda kýþta kaldým yolum çok sapa
Çoðaldý yokuþlar yükseldi tepe
Miadým geçmiþ gibi atýldým çöpe
Küflendim tadým tuzum kalmadý

Depremler yaþadým yýkýldý daðým
Enkazýn altýnda söndü ocaðým
Bir fýrtýna esti bozuldu baðým
Daðýldý asmalar üzüm kalmadý

Nizamettin ELMA
16.01.2015





Sosyal Medyada Paylaşın: