Ne diyeceğim ki

Oh deyip uzanamadým þöyle gönlümce
Sevgili, olup biteni anladýkça çevremde
Kuþlarla kapanlarým vardý ölümsüzce
Can almak hiç olmadý, hiç acýtmadýk ki

Kýrlarý çiçekleri, sularla boðuþurdum da
Karþý tarlaya dalmaz çimen çiðnemezdim
Köyde aðaya, bekçi zorbaya dalardým da
Güce bakmazdým, garibe dokunmazdým ki

Göðe aþýktým, geceleri dam üstü yatardým
Gecenin gündüze akýþýna hayran olurdum
Koyun kuzunun arasýnda türkü söylerdim
Konuþurdum, dilimden kimse anlamazdý ki

Koca þehirlerle tanýþtým, insan sellerinde
Alýn teri topladým, ekmek arasý pazarlarda
Aþk sevda parçaladým, çocuk parklarýnda
Bin verdim kendimden, bir alamadým ki

Güzel yarýnlar güzel insanlar düþledim hep
Ayrý görmedin sineði, hoþtlamadým köpeði
Kimseden saklayýp çalmadým hiç balý peteði
Memleket aþkýna, hiç sesimi çýkarmadým ki

Haksýza haksýz zalime zalim demeyeceksem
Kokuþmuþ çürümüþ çarka tükürmeyeceksem
El uzatana elimi gül uzatana gülmeyeceksem
Uzanýnca yataðýma kendime, ne diyeceðim ki

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: