ÜŞÜYEN YANLARIMA VURUYOR HASRETİN; KAR"KIŞ

Gözlerimde buz kesiyi hasretin
Kulaklarýma çýð gibi düþüyor uzaklarda gelen sesin;
Gece karanlýða beyaz örtüsünü sererken ,
Sýðýndýðým kuytu köþeler ,
Ýþitmiyor artýk yüreðimi,
Yýldýzlar bile gülümsemiyor artýk


Kalmadý ne hayal ne de düþ
Üþüyen yanlarýma vuruyor hasretin; kar ,kýþ.


Silinmez oluyor yürüdüðün yollarda býraktýðýn ayak izlerin
San ki buz kesiði titreyen yüreðim
Nefesimde ,düþüyor nefesin; ayaza karýþan .



Olurya bir gün aklýna düþersem;
Bu þehrin sokaklarýnda; ansýzýn yüreðin titrerse
Karda kiþda , iþte o zaman beni hatýrla
Sana aðla demiyorum
Ýstemem aðlama hiç benim için .


Kalmadý içimde ne hayal ne de düþ
Üþüyen yanlarýma düþüyor hasretin; kar ,kýþ.



Silinmiyor gecede kalan izlerin
Isýnmýyor yüreðim
Ne ben bendeyim ne de candayým
Yüzümde sýyrýlýp düþerken gözyaþlarým
Bir garip hüzün var bilinmedik ; gecenin çýkmazýnda
Herkez sýcak yataðýnda
Bir bendim ’ kýyamet ayazýnda,
Þafaklar sökmeyen sokaklarda.



Gece karanlýða sererken ’beyaz örtüsünü
Yavaþ yavaþ siliniyor ayak izlerin
Sanki buz kesiyi yüreðim
Rüzgar bile ses vermiyor sevgilim.



Kalmadý ne hayal ne de düþ
Üþüyen yanlarýma vuruyor hasretin; kar,kýþ..




Þiir yaralý _34/12012015/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın: