Kimi ayakkabý boyacýsýdýr
Kimi çöpten kâðýt ve þiþe toplar
Bazýlarý ise bulduðu küflü ekmekle karnýný toklar
Simit ve çikolata yiyen çocuklara gýpta ile bakar
Çoklarýnýn aileleri onlarýn getireceði nevaleyi bekler
Kendi karnýný doyuramazken ailelerini de düþünürler
Onlarýn elleri nasýrlý, küçücük kalpleri gururludur
Ama onlar hep kovalanýr, hep horlanýr, hep dýþlanýrlar
Gördüðümüz gibi yaþlarý belki sekiz, belki on
Sýrtlarýnda solmuþ tiþört, ayaklarýnda yýrtýk don
Hangi birini giydirelim ki ne beþ, ne de on
Ancak bunlar için devletten bir þeyler um
Kimileri büyük özenti ile okul çevresinde dolanýr
Teneffüse çýkan arkadaþlarýyla oynarlar
Ders zili çalýp onlar derse girince dýþarýda boyun bükerler
Kitap kalem önlük yok ki sýnýfa girseler
Hiçbir kötülükten korunacak güçleri yok
Yaþlarýna bakma çevreye verdikleri zarar çok
Eðitilmezse bunlar bu memleketin haline bak
Onlarda böyle olmak istemez hor görme devlet
Güçlüsün çözüm üret eðitmeðe, eðitmeðe bak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.