MAHKUM ETTİN BENİ
MAHKUM ETTÝN BENÝ
Ýçten içten severken
Kýþ günü kapattýn yollarýmý
Buz kesmiþ iken düþlerim
Yüreðine mahkum ettin beni
Kuþ gibi özgür iken
Kýrdýn kanatlarýmý
Renk renk kelebekler gibi uçuþur iken
Bir günlük ömre sýðdýrýp mahkum ettin kendine beni
Sözlerin baþka söylüyor
Bakýþlarýn bir baþka senin
Dilim serhoþ kelamým berduþ iken
Seviyorum diye bir duruþa mahkum ettin beni
Ayaklarýn yalýn ayak gezerken
Nalýn takýp edalý yürüyüþlerine
Gözlerim kaymýþ baygýn bakar iken etrafa
Sevdalýmsýn deyip baðlayýp mahkum ettin beni
Sormasýn artýk kimse
Saçlarýn niye ak bakýþlarýn niye baygýn
Ayaklar yorgun yüreðim neden mahzun
Ben mahkumum nasýl bakarým güllere çiçeklere.
Karanlýk bana her yer
Ay çýkmýyor gökyüzüne
Yýldýzlar doðmamýþ her yer zifiri karanlýk
Gözlerim mahkum güneþ doðmuyor bana.
Mevsim zemheri her dam sarkýtlarla dolu
Aba çorap,ökseli ayakkabý yamalý
Kaldýrýmlar serçeyle dolu yok baþka kuþ
Kuðularla mahkum ettin kendine beni.
Güldürecekmisin bilmem yüzümü
Koyver zincirlediðin bunca yerimi
Kapýlar açýlsýn göreyim meydanlarý yüzünü
Prangalarý kýr çýkart artýk içimdeki mahkumlarý.
AHMET YAVUZ
AHMET43
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.