BEKLEDİM
Dardayým zordayým bir yardým elli
Varmý merhametli kuldan bekledim
Neyi kaybedersen dolmuyor yeri
Çok kaybetim kazanmayý bekledim
Beni böyle zorda koydu yaradan
Aylar günler yýllar geçti aradan
Sýtký candan çaðýrýrým buradan
Beni yaradandan sabýr bekledim
Kullar merhametsiz vijdaný kara
Arkadaþlýk dostluk döndü çýkara
Ellerimi açtým gül yüzlü yara
Gönlünde merhamet sevgi bekledim
Dünyada yeri yok kulun fakirin
Kulundan haberi olmuyor pirin
Para sizin olsun bir selam verin
Sadece kullardan sevgi bekledim
Ýnsaný insana muhtaç yaratmýþ
Deðiþik deðiþik isimler takmýþ
Baský zulüm sitdet bizemi hakmýþ
Herkese adalet haktan istedim
Hak adalet yaþam isteme boþa
Yaþadýðým hayat gitmiyor hoþa
Dertli dertli ötsün taþ atma kuþa
Kuþlar bile özgür uçsun istedim
Hiç bir istediðim olmadý yýlmaz
Gözleri kör olmuþ kulaðý duymaz
Ýnsanlar yanýlýr ALLAH yanýlmaz
ALLAH sesimizi duysun istedim
HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.