Bağladım Ellerimi Daha Uyumadım

birazdan uyurum
kadehe bahanem hazýr

macun gibi bir sýkýntý var içimde

uzaðý hep daha uzaðý arzulayan kadýnla
tercümansýz konuþamýyor gece
ay desen çok inat be
her bakýþmamýzda ölüme kaçýyor sustuklarýmýz
yýldýzlar da bu halimi pek sevmediler
yine söylemeyecekler düþlerin rengini


yüzümde þaþkýn kalmýþ saki
hayat diyorum sen azalmak diyorsun
bir bitkinin rüzgarla sarhoþluðu gibi
salýným var üzerimde
gözlerim kapanýyor
birazdan uyurum



aman ha
masal anlatmayýn pencere dalgýnýna
tembelliðe ve unutuþa býraktýðýnýz kalbiniz
benim kadar korkuyor karanlýðýn leþinden

akýþkan ve gudubet acýlarýmýz
iç konuþmalarýmýzý dahi tüketmiþ
masal anlatmayýn
birazdan uyurum
kadehe bahanem hazýr
þaraba yatmýþ içim
bin deprem



tek avuntumuz aþk bile yasaklanmýþ
bahar sessiz geliyor memleketime
kaf daðý kundaklanmýþ darýlttýk anka kuþunu
leylekler bulamýyor evlerin çatýsýný
kayboldu bebek kokusu
bizim de ömrümüz yetmez ki gülüþümüzü bulmaya
zaten izin vermez bu coðrafya kendin olmaya

söylesenize
kimim ben...



anýlarý sesten ayýrmýþ
kalbi küt küt biri




eski fotoðraflardan
güneþ toplayýp tüm çocuklara daðýtmak istiyorum
çocukluk dendimi aþk aklýna geliyor
ama yasalarla yasaklanmýþ ki eski tadlar
saçýmý okþamaya da kimse gelmiyor
þen þakrak þiirler de yazamýyorum eskisi gibi
birazdan uyurum
kadehe bahanem hazýr


bu gecenin dilinde zehir var
üzerime döküyor...











Sosyal Medyada Paylaşın: