Anam güzel anam

Anam güzel anam,
Hasret kalmýþým evime,
Korkuyorum etrafýmdaki dikenlerden,
Anam güzel anam.

O güzel mübarek ellerinden öperim,
Seni doya doya görmek isterim,
Evimden ayrýlmak istemiyorum,
Anam güzel anam.

Buranýn insan iliþkileri soðuk,
Senin gibi bana bakan yok,
Bazen kalbimi yakar bu ayrýlýk,
Anam güzel anam.


Bura Adýyaman gibi deðil,
Bazýlarýna mecburi hüküm eðil,
Kötü olduðunu görürlerse derler sefil,
Anam güzel anam.

Baþýmdaki yaralar gittikçe çoðalýyor,
Bazýlarý erkeðim diye baðýrýyor,
Bazýlarý da edebi erkâna inanmýyor,
Anam güzel anam.


Yollar uzak oldu, yakýn deðil,
Gündüzler akþam oldu, sabah deðil,
Bu kýz beni sevmedi bildiðin gibi deðil,
Anam güzel anam.

Sendin beni tek anlayan,
Her zaman durumumuma aðlayan,
Beni bu rezilliðin içinde hayata baðlayan,
Anam güzel anam.


Burada hayat denen bir þey yok,
Beni anlayan tek bir Allahýn kulu yok,
Ýnsana insan gibi davranan yok,
Anam güzel anam.

Bende bazen bilmeyerek seni üzerdim,
Ve de gurbete gittiðimde,
Suçu kendimde bulurdum,
Anam güzel anam.

Sensin izzeti nefsine hâkim olan,
Bize bu zorluklarda hayat bulan,
Hayatýmýza kazanç saðlayan,
Sensin güzel anam.


Anam yine sizden ayrýyým,
Günler bana ýzdarýbý tattýrdý,
Bekliyorum bu gurbetin bitmesini,
Anam güzel anam.

O güzel yemeklerini özledim,
O güzel sözlerini özledim,
Bana olan þefkatini özledim,
Anam güzel anam.

Ýzzettin Bilgin


Sosyal Medyada Paylaşın: