Yılan Hikayesi

Yolunu kaybetmiþ, þaþkýn bir piton
Yuvasýný arýyor divanece
Bir maðra, içinde incileriyle
Sürünerek süzülüyor içine

Maðranýn içinde zehirli kobra
Çekiyor vakum misali içine
Diþlerinden süzülen zehiriyle
Piton sarhoþ, yediði darbelerle

Sürünüyor piton, zikzak çizerek
Kobranýn sersemliði var üstünde
Yamaçlara çarpa çarpa geçiyor
Ucu sivri iki tepe boyunca…

Zeminde deprem, sürünürken piton
Görüyor uzaktan nemli bir yuva
Kokluyor, tadýyor dil darbesiyle
Unutuyor kobrayý ve zehrini

Usülce giriyor içerisine
Yuva pitonun kendi yuvasýydý
Ýçine çeken diþisiydi þimdi
Özlem, arzu, hasret ve aþk ile..

Gece vakti, zifiri karanlýkta
Ölüm sessizliði var dýþarýda
Evinde piton, sarhoþ, yarý baygýn
Aradýðýný bulmuþ, rahat ve þen…

Nazlý Çelebi
Sosyal Medyada Paylaşın: