Benim babam II

Benim babam aslan gibi vakarlýydý,
Þerefli namuslu ve de arlýydý.
Okumasý yazmasý yoktu ama,
Çevresindekilerine çok yararlýydý.

Benim babam sözünün eriydi,
Sekiz çocuðunun göz feriydi.
Yüce yaradana kul olmaya çalýþan,
Kendi yaðýnda kavrulan biriydi.

Benim babam helal çalýþan bir ameleydi,
Her daim evine yorgun argýn gelirdi.
Bir iþe giriþmeden önce istiþare eder,
Sýk dokur çok ince elerdi.

Benim babam geçmezdi namertlerin köprüsünden,
Mertlik ve yiðitlik kýlýncýný bilerdi hayat törpüsünden.
Benim ben diyenler her babamý gördüðünde,
Saygý ile kalkarlardý gönül kürsüsünden.

Benim babam vicdan ve merhamet abidesiydi,
Gül bahçelerinde Muhammedi gül destesiydi.
Kimsesiz dul ve yetimler ile mazlumlarýn,
En manidar güfte ve bestesiydi.

Benim babam yürürken önüne bakardý,
Þerefsizlerin yüzüne þimþek gibi çakardý.
Dost bildiklerinin bahçesine ise,
Suyu berrak olan pýnar olup þarýl þarýl akardý.

Benim babam dostlarýný arkadan vurmazdý,
Helal nimetleri ziyadeleþtiðinde asla azmazdý.
Birbirinden güzel yollar var iken,
Ýnsaný cehennemlik eden þeytani yollarda tozmazdý.

Benim babam hak ile batýlý birbirinden ayýrt ederdi.
Dostlarýnýn ayýp kusurlarýný setrederdi.
Fedakarlýk yapmayý þiar edinmiþti,
Gönülleri fethetmek için çok çaba sarfederdi.

Benim babam özü ile sözü bir dobra dobraydý.
Gözü gönlü tok yüreði en þatafatlý saraydý.
Kursaðýndan aþaðý inen lokmalarý helal,
Nur cemali ise insana maþallah dedirten dolunaydý.

Benim babam dostlarýnýn sýrrýný saklardý.
Sevdiklerine toz kondurmaz her daim aklardý.
Biz evlatlarýný baðrýna basýp öptüðünde,
Muhammedi gül misali derinden koklardý.

Benim babam halden anlar insan sarrafýydý.
En sinirlendiði olay nimetlerin israfýydý.
Öylesine yüce yaradana tevekküllüydü ki,
Tek umudu yerin göðün sahibinin affýydý.

Benim babam affediciydi kindar deðildi.
Emanet caný teninde oldukça sadece Allah’a eðildi.
Gözleri yaþlý ama karamsar deðildi hiç,
Allahýn rahmet ve maðfiretini her þeyin üstünde bildi.

Benim babam çok susar az konuþurdu,
Er meydanýna çýktýðýnda delikanlý gibi vuruþurdu.
Þaný büyük Allahýn rýzasýný kazanmak için,
Hayýr ve hasene yolunda hummalýca yarýþýrdý.

Benim babam bu dünyada rahat yüzü görmedi.
Hainlik kemlik nedir asla ve asla bilmedi.
Ya göründüðü gibi ya da olduðu gibiydi,
Er oðlu erdi er meydanýna çýkmaktan çekinmedi.
01/Ocak/20154


Sosyal Medyada Paylaşın: