BEKLEMEZDİM
Hayatýmýn manasý yarýnlarýma umut
Bakýþlarýnda ýþýk görmesem beklemezdim
Gözlerinde dalayým istersen beni uyut
Kirpiðimi yüzüne sürmesem beklemezdim
Neler neler atlattým ne fýrtýna ne boran
Sevincime tasama ortak olurdun yaren
Sensiz gönlüm harabe kimsesiz kalýr viran
Geceler düþlerini kurmasam beklemezdim
Hayal kurup yoluna mýhlarým geceleri
Everest cüce kalýr aþarým yüceleri
Sevmeyi bilmeyenler yok oldu niceleri
Gül cemalde gülleri dermesem beklemezdim
Hasretin doruk yapýp aklýmý kastýðýnda
Dýþarýda buz tutup iliði kestiðinde
Kuþlar gibi tünedim karanlýk bastýðýnda
Aþkýn en yücesine ermesem beklemezdim
Sen zifiri gecemin parlayan tek yýldýzý
Vuslata adým adým umutlan biter sýzý
Bekle bahar gelecek ak olur kara yazý
Yollarýna bedenim sermesem beklemezdin
Çok az kaldý yakýnda çile sona eriyor
Geleceðin Veysel’e öyle coþku veriyor
Gülmez sandýðým kader bugün bana gülüyor
Yar seni ben sineme sarmasam beklemezdim
11.OCAK.2015.:23.25.
VEYSEL KIZLARKAYASI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.