Bir Gün Erirsin

Gönül neye inat, kolaylýk varken
Bahar mevsiminde, buzda yürürsün
Bu günüm yarýným, kurtulsun derken
Toprak hepisini, örter çürürsün

Freni tutmuyor, geçen zamanýn
Bilinmez kýymeti, yaþanan anýn
Harman harap, elde kalan samanýn;
Bilmem ki neyini, korur durursun

Az ile baþlayýp, azýp gittiler
Nefsin dizginini, çözüp gittiler
Hasenata mezar, kazýp gittiler
Ýbret ile baksan, sen de görürsün

Gönül terazimde, artý hanemde
Düþlerim buðulu, gözlerim nemde
Avucun semaya kaldýr her demde
Sular durulunca, sen de kurursun

Okumak nedir ki, harfi sökmek mi?
Gözdeki ýþýkla, sevda dikmek mi?
Yanlýþ yorumlayýp, gönül yýkmak mý?
Vicdana teðetsen, özden vurursun

Asrýn idrakinden, kaçmak nafile
Malkoç Ali, divana dur saf ile
Ýki cihan, karanlýktýr sefile
Çelikten bir külçe olsan erirsin

Ali Rýza Malkoç
19/01/2007 Bursa


Hasenat: Yararlý, iyi, güzel iþler.
Zahir: Dýþ yüz, görünüþ.
Teðet: bir konuya üstünkörü dokunmak

Sosyal Medyada Paylaşın: