DİVANE GÖNÜL...

Býrak ahu zarý, be deli gönül!
Bu ellerde dertsiz yürek barýnmaz
Bilmez misin bu çileyi çekenler
Çekmeyeni makbul adam saymazlar!

Yüce daðdan düþen bir top kar olsa
Aþýðýn baðrýnda bir lava döner
Kar altýnda yas tutan o kardelenler
Vefasýza kavuþmayý beklerler

Emrah vuslatýný saklar kurbana
Karacaoðlan yanar kendi halýna
Kýskanýr o yâri gülden çiçekten
Nice aðýtlarý döker yoluna

Seven gönül düþleriyle beslenir
Bülbül olur yar koynunda söyleþir
Susuzluðu kavursa da içini
Yarsýz pýnarlara küser de geçer

Sabret ey divane! Kesme umudun
Çöller bir gün yaðmurlara kanacak
Sen þimdilik seraplarla avun da
Bir bakmýþsýn o nazlý yar kapýnda...








Sosyal Medyada Paylaşın: