is
KAÇAK ADAMIN KARISI
ben hangi þehrin güneye döndüðünde
gözyaþlarýndan çiçekler yaðdýðýný
gördüm
gördüm ve eskimiþ bir defterle yola çýktým
defterimde satýlýk ve peþin
daða bakan alýnlarý vardý ölümlerin
ölüm, kadýnlarýn rüzgarla yarýþtýklarýndan beri ölüm deðildi
bir saat evde deli üç saat sokakta zakkum yaþamak
eve kaçýyordu elleri
ben hangi þehrin kasýklarýnda güneþ batarken
ürkek ve aç bir karganýn paylanacaðýný bilirdim
sonra esir kuþ seslerinden örülmüþ aðlarý gördüm
bire bölünen ve küçülen ekmeði
þehir ortadan ikiye bölünmüþ gözleriyle
zehrini kusmuþ yýlanýn yarasýný sarmakta
fakat rüyalar satýlmýþtý sarý ten kokulu pazarlarda
bir ýsýrýþta kopartýlýyordu aynada elma toplayan kýzlarýn dudaklarý
ki eskiyince deðiþtirilen imzasýz bir caddeye kapatýlmýþtý
ceketlerinin üstündeki sýyrýklar
bacadan çýkan adamýn alnýndan denize dökülüyordu
deniz oysa þehre sokulmuyordu
kadýnlar saatlere vuruyorlardý damarlarýndaki yaprak yaprak ilençleri
mevsimlerin günahkar þeritleri boðuyordu çocuklarý
ve çocuk aðlamasýndan yapýlmýþ evlerin duvarlarýndan
güneþte þehre sokulmuyordu
ben çocuklarýn upuzun bacaklarýyla
aðlayýþ salýncaklarýndan kaçan
þehirler gördüm
babasýnýn koltuk altýndan bakan gözleri yeþildi
annenin kaþlarna yapýþmýþ elleri ise kara
çocuk kýsa ve hýrçýn saçlarýnýn dibine gömülmüþtü.
baba kement, anne kýrbaç ve yorgun
ve çocuk kravat vesairdi
kuzey rüzgarýnýn eteklerinde kuþatmýþtý yaranýn dört yanýný
onun için kimsenin babasý tuz deðildi
herkes kendine razýyken uzuyordu gölgeleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.