Sevgidir öz benliðim ben Kerem’im Aslý’yým Bir yaným cennet olsa diðer yandan yaslýyým Ne diyorsun yarenim Edirne’li Karslý’yým Anlayamazsýn gülüm Ardahan’ým Bolu’yum
Bazen kara kýþ olur donarým damar damar Ferhat yoldaþým olur ÞÝrin ise ana yar Bilsen ki gönül mülküm uçsuz bucaksýz diyar Þu sinem Vatan benim farzet anadoluyum
Bazen Mecnun olurum Leyla baktýðým yerde Zannetme ki hüsraným gönül zaten zaferde Kapansada kapýlar üstüme perde perde Kükremez mi þu sinem ben öz yarla doluyum
Hep sustum ya karþýnda dilsiz garip ozaným Konuþacak biri var bozulmaz bu düzenim O emir vermedikçe gelir mi hiç hazaným Ben ki cennet baðýnda öz diyarýn gülüyüm
Aþkýmýz Allah bizim sevdamýz da Muhammed Ýnþallah ümmetim der cümlemize nur Ahmed Kul Garib’i hor görme hakir görme bir zahmet Söylemiþtim ya gülüm farzet Anadoluyum
Emine Çerçi Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.