T’esirinde Kalmış Y’arının Aşk Peteğiyim

hayrettin taylan

Düþünü Yorum nüksedilmiþ yalnýzlýðýn t’esirinde
B’aþk’asýna yenik, sana y’akýnlýk dalgasýnda kaldý ömrüm
Yanýlgýyý taþýyan sahipsiz yarýnlar kýyýsýndaydým
Mýzrabým ýzdýrabýna ab- ý hayat gibi iç Selleriyle akýyordu
Ölümlüyü , gömülü gözyaþýnda ýslatýyorduk vuslat diliyle
Sevimliyi seçili algýnda biriktiriyorduk
Ve nefsinden kopan yar parçasýnýn yarasýydým
Ve de nefesine yakýn y’ellerin vardý
Sevmenin gözü önünde eriyordum aþka
Aþkýn sözü önünde yakýlýyordum özüne



Ýçimdeki çocuðun esirgenmeyen düþleri
Çocuk esirgeme kurumuna býrakýlan ayrýlýk gibiydi
Oyuncaktý bütün dünya, oyundan düþmüþtü düþlerim
Ezberi yoktu yokluðunun
Edebiyatý yapýlmazdý sensizliðininin
Ýþlemi yoktu iþvelerinin
etimolojik romantizmi yoktu ayrýlýðýnýn sözcüklerinde
Sentetik bir hayalden, estetik bir haldi duruþun
Vazgeçilmeyecek bir sýzýnýn, sözün, özün dersiydin
Vazgeçmek fikrimin diriliþ gülüydün
Vazgeçemedim

Keskin bir suydu gözlerinden akanlar
Vicdaný kesiyordu
Cürmüm yandý, cevrime dolandý dünyan
Cesurluðun ucu olup kül oldum ankayla
Lila gibi narinliðinde kalmýþ kalakalýþýmla dirildim
Sevdim, sevdim, sevdim üç günlük dünyadan fazla

Sosyal Medyada Paylaşın: