zýpkýn yemiþ yaralý ceylanýn ne iþi var karada? dörtnala damla damla beyaz bulanýyor kana yasal avcýlarýn sürek avýnda yoruldu sýkýþtý ve yýðýldý
çaresizlik içinde gözleri yaþlý türkü tadýnda aðýt yakýþlý hayaller bitti sütten kesilip yavrusuna; “Sen büyüdün artýk” dedi sessizce gözlerini kapatýp düþlerken yüreðinden o hiç bilinmemiþ yerde sevinç çýðlýklarý kulaklarýnda yankýlanýrken düþtü bütün hayalleri topraða okyanus gözlerinden düþlerime
...
yoksunluðunda aðlamýyorum anne gözlerim sihirbaz erik aðaçlarýnda yýrttýðým gömleklerimi dikiyor cocukluðumdan kalma ve ellerim yeniden dokuyor kopup giden ayrýlýklarý çift dikiþ
yüreðim kutup hiçbir ayrýlýðýn ateþ yakamadýðý hüznüm bozuk hiçbir ustanýn onaramadýðý kalk ve gel anne býraktýðýn yaðmurlu gecede üþürken yalnýzlýðým ve tut ellerimi emeklemeden yürüme arzularýmda düþmeden
karným acýkýyor anne yediðim bütün otlar acý dilim yara dikenler batmýþ burnumda gül kokun ve kokmuyor hiçbir çiçek senin tadýnda koþ ve gel anne bu soðuk, karanlýk ve yaðmurlu gecelerin birinde
sýcaklýðýna muhtaç koþmaktan yorulmuþ ayaklarým titriyor ve korkuyor kulaklarým sesinden baþka her seste irkiliyor bedenim en derin huzurlu uykularýmda bile
...
þimdi izninle gidiyorum bir eyvallah dilimde titrek koþuþlarla dörtnala arkama bile bakamadan av olmak ne zor anne…
#
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sular KARASI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.