ADI TARÇIN… Sen önce torunumun gülüydün, Sonra büromda bizim gülüþümüz oldun Bizi gördüðünde kafesinde Bir saða bir sola koþardýn Elimde yemi görünce Kafesinin tellerine konardýn Patlamýþ mýsýrlarý sana zevkle Kendi ellerimle yedirirdim Arada bir parmaðýmý ýsýrýrdýn ama Caným acýmaz hep sana gülümserdim Yýllar sonra oðlumdan konuþmayý öðrendin Aþkitom diyerek bizleri hep mest ettin Mavi ipek yumuþaklýðýnda göðsünü Hep okþar, severdim… Çok hoþuna giderdi benim güzel kuþum kendinden geçerdin… Sen þimdi Karlý bir Ankara sabahýnda dönülmez bir yola girdin Bir veda bile etmeden sonsuza göçüverdin Ah be güzel kuþum giderken Ciðerlerimizi yakarak gittin Ne denir öteye göçüp gidiþine bilmiyorum ama Ruhun hep cennet bahçelerinden geçsin… Yolun ýþýklara olsun Benim güzel Tarçýným Yolun yýldýzlara olsun… Kazým DOÐAN 10.01.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.