Gözlerinin kahverengisi uçurum Ýlk gördüðüm andan beri Derin gözlerine D/üþüyorum En çok gözlerini özlüyorum Uzun uzun konuþmaksýzýn bakýyorum Resminden gözlerine Gözlerimden süzülüyor yaþlar Gözüne deðiyor yaþým Kapýyorum tüm kapýlarý sesleri nefesleri Hapsediyorum seni tüm benliðime Beraberiz uçurumdayýz Ayýþýðý yüzünde, yýldýzlar göz kýrpýyor gözlerine Rüzgar tenimizi ürpertiyor Ilýk yaðmur damlalarý öpüyor yüzümüzü Uçurum gözlerin d/üþüyoruz Ellerin ellerimde, sýcaklýðýn avuçlarýmda
Senleyken herþey güzel Sendeyken herþey özel Sen ben boþluk sonrasý yok Herþey bu...
Uyanýyorum tek baþýna yeni bir sabah Boþluktayým ayaklarým yere deðmiyor Geceyi bekliyorum düþ’(le)mek için Sana susuyorum Yokluðun uçurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aysel balkanli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.