Þu batan güneþ bile, sevdayý anlatýyor, Kötülük olmaz gülüm, aþkýn olduðu yerde. Sol yaným senden yana, senin için atýyor; --Sensizliðe mahkumum, gül’ün solduðu yerde, --Her ömür çekip gider, vaktin dolduðu yerde.
Akþamdan batan güneþ, yeniden doðar elbet, Büyük sanma dünyayý, bir göze sýðar elbet, Sevgiyle atan kalbe, çile de yaðar elbet; --Sensizliðe mahkumum, gül’ün solduðu yerde, --Her ömür çekip gider, vaktin dolduðu yerde.
Dereler çaðlýyorsa, onu coþturan seldir, Azimle her kayadan, parça koparan yeldir, Dünyanýn en tatlýsý ve acýsý da dildir; --Sensizliðe mahkumum, gül’ün solduðu yerde, --Her ömür çekip gider, vaktin dolduðu yerde.
Gönül dalgalandýkça, gelir yüreðe vurur, Gözlerine bakýnca, dilim damaðým kurur, Güneþ batsýn ay doðsun, aþkýn kalbimde durur; --Sensizliðe mahkumum, gül’ün solduðu yerde, --Her ömür çekip gider, vaktin dolduðu yerde.
08.01.2015 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.