Rengi Solan Yaşam

Anlayamadým
matemini günün
hercailer
gözyaþýný dökerken vakte
hiç bilemedim
renklerinin solacaðýný gökkuþaðýnýn
ellerim dokunurken göðsüme
bilemedim
yaþadýðým sessiz gecelerin
zehir olup yüreðime çörekleneceðini
bilemedim
sevgili
üzerime yaðan karlarýn
ateþ olup bedenimi alev alev yakacaðýný

kan damlatýyormuþ gülüþlerim
bakarken uzaklara
ebabil dudaklarým sýzýdan yarýlýyormuþ
bilemedim
ihanetin halkasý geçerken boynuma

ben
belki de hiç anlayamadým güllerin neden açtýðýný
serçelerin gözyaþýný dökerken
kelebekler gibi öldüðünü
ne kadar narinmiþ gelincik çiçekleri
süslerken kýraç tarlalarý
bir
oðlak kýrýmýymýþ bahar
anlamsýzca yorarken ayaklarým kaldýrýmlarý

saçlarým aðarýrken
garip bir hülyasýymýþ hayatýn
benliðimi
kelepçelerken günah tohumlarýna
her gün ölüp
kefen giyerken karanlýðýn soysuzluðuna

ey sessizliðine örtünen makber
ey dirilen berzah âleminin ruhlarý
hiç
sormadým kendime
kaç kez alnýmý koydum secdeye
öksüz aðaca baðladým kendimi
kururken yapraklarý solarken çiçekleri
ve ben
ne anlayabildim yaþadýðým bu hayatý
ne
çözebildim
gözyaþlarýnýn niçin tuzlu aktýðýný

Sosyal Medyada Paylaşın: