Kim bilir hangi þarkýnýn, Hangi kuytu nakaratýnda kaybolup gittik Belki deniz kýzlarýnýn, Belki de göçmen kuþlarýn matemiyiz þimdi
Ateþtir Deðdiði yeri yakýp kavurur Küle de benzetirim bizden kalanlarý, Göl de zannettiðim olmuþtur durgun, mai
Derbederim desem, Hasretin kadar ezik eksik ve eski Hiçbir þeyim kalmadý desem de kifayetsiz bilirim Bir kýzýlcýk þerbetidir içip de avunduðum Tutsak bulutlardan umarým rahmeti ben Ne vakit sökülüp karanlýðýmdan kurtulacak olsam, Sancýtýrsýn sol yanýmdaki cevahiri sen Ve ne vakit düþünecek olsam seni, Onulmaz karanlýðýma karýþýr gözlerin
Hep elveda söylüyor þiirler Hep çizgiler birikiyor yüzümde Vazgeçtim saklanmaktan Kurutulmuþ kelimelerimi Savuruyorum iþte
Yetiyor yeþil ormanýmýn tutuþmasýna Çaktýðýn o minicik O cýlýz O kahredici Kývýlcým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.