Yaþamýn soðuk tarafýný gördüðümde Buz kesiyor beni, Önümdeki o çizgi Bir anda buðulanýyor ARAF...
Aslýnda, Son durakta inebilmekti hayatýn, Ýnenlere ardýndan bakabilmek, Yaþanmýþlýklarý görmek. Ve ölüme hazýrlanmak ardýnda...
O an gelip çattýðýnda Hayatýn sahneleri geçer birer birer Gözü açýk gitmesin ardýnda. Bir þey daha vardýr; kalbin açýk gitmesi ACI...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.