Ey Dost
Hayat ümit saçar tutmaya koþtum,
Candan sevda arar binde unuttum.
Hülya âleminde uçan bir kuþtum,
Ufuklara giden yönde unuttum.
Uslan deli gönül hevesin yetti,
Hani sevdiklerin nereye gitti,
Vefasýn görmeden gençliðim bitti,
Hüzünlü maziyi dünde unuttum.
Halk içine kimlik bulmaya girdim,
Ey dost benlik nedir gerçeði gördüm,
Nefis akýl satar alana verdim,
Riyasýz övgüyü bende unuttum.
Bedeni gezdiren emanet can ya,
Gelip geçen mihman mahlasý ün ya
Doðumla yaþanan ölümlü dünya,
Eþi nice dolu handa unuttum.
Hak dost diye diye caným vereyim,
Refah ötesine giden yolda eriyim,
Kutsal aþkla bir gün vuslat ereyim,
Sonsuz ayrýlýðý sende unuttum.
05.11.2012
(Aydýn Suyak)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.