Ýþinin ehli bir doktor Servisleri dolaþýyor, Moral olsun diye hastalara, Gülücükler saçýyor. Turp gibisiniz Maþallah, Þu perdeleri açalým, Güneþ girsin içinize, Biz çabucak kaçalým. Dönüp, göz kýrpýyor, Yanýndaki hemþireye, Bunlarý taburcu edelim, Biz baþ baþa kalalým. Belli ki doktor þakacý, Bir yaþlý hastasýnýn, Yanýna yaklaþýyor, Refakatçisine bakýyor, Hastasýnýn kulaðýna, Yaklaþarak fýsýldýyor, Ýyi bakmýþsýn kendine, Genç refakatçi þart diyor. Amcayý gülümsetiyor. Baþ üstünü sývazlayýp, Hemþiresine dönüyor, Sabah sekiz, akþam sekiz, Novalgine verelim, Ateþi düþtü mü diye, Sürekli kontrol edelim. Yanýnda kimse olmayan, Teyzenin baþýna geliyor, Senin adam nerede diyor? Teyze belli Karadenizli, Gitti bizim adam diyor! Nereye gitti diyor doktor, Dönmemek üzere temelli, Teyze çok þakacýsýn, Sen bizlere çok lazýmsýn, Peki kimse yok mu yanýnda? Doktor eðil, kulaðýna söyleyeyim, ’’Allah var, o olduðu için sen varsýn.’’ Ýyisin teyzeciðim hem de çok iyi, Bu sözünü duvara çerçeveleteyim.
TÜM DOKTORLARA HASTALARA VE HASTA YAKINLARINA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İkram Gökhan Akcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.