Sen gel bu sensizliðin çaresizliðini yor Aþk yüreðimde yanan bir alevden sönmez kor Bu çareyi ey gönlüm sen gel þimdi kimde sor Ýstediðin kadar yan gören Rahman’sa kolay
Aþk kalemimle seni þiirlere yazdýðým Seni nakýþ nakýþ bu gönlüme kazýdýðým Sensiz bendim hep yalnýz geceler aðladýðým Ýstediðin kadar yan gören Rahman’sa kolay
Aþk ile yaþadýðým deðildir dertler yükü Yazdýðým ise benim aþka dair bir türkü Sen ister dinle ister dinleme budur ülkü Ýstediðin kadar yan gören Rahman’sa kolay
Aþkýn peþine düþ sen sarmakla onu doyur Aþk sen terk edince o sanma tatlýca uyur Aþk altýndýr unutma atýlmaz ona çamur Ýstediðin kadar yan gören Rahman’sa kolay
Kul Mehmet aþk isminle hep türküler söyleyen Gelmediðinde gece hasretinle özleyen Sinemde çocuk gibi saran ninni söyleyen Ýstediðin kadar yan gören Rahman’sa kolay Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.