KEL DAĞ ETEKLERİ

özlüyorum
kel dað eteklerinde
kýraca dönmüþ baðlarýný
boz yazýlarda buðday baþaklarýný
harman yerlerinde
yorgun öküzlerin çektiði kaðnýlarý
su deðirmenlerinin gýcýrtýlarýný
özlüyorum
kerpiç evlerde
kuru dallarýn yanýnda
yaþ odunlarda yanarken
isli tüten ocaklarý
özlüyorum
ýþýðý sönmüþ
bakýmsýz kasaba yollarýnda
çamura batmýþ
ayaklarla yürümeyi
özlüyorum
pompalý gaz ocaklarý altýnda
ellerinin derisi soðuktan çatlamýþ
ninemin
aðýr aðýr tahta kaþýkla karýþtýrarak piþirdiði
kekik kokulu tarhana çorbasýný
gurbette gece vardiyalarýnda uykusuzluktan
kan oturmuþ gözlerle özlüyorum
ve bir sabun köpüðüyle
ilk týraþta yitirdiðim
çocukluðumu
özlüyorum
kum saati gibi
tersine akan hayatýmýzda
birlikte yaþamaya doyamadýðýmýz
zamansýz yitirdiklerimizi
özlüyorum
vatanýmý
köyümü
kasabamý
yürüdüðüm çamurlu yollarý
ava çýktýðým daðlarý
sararmýþ solmuþ bakýmsýz baðlarý
hasretlik çeken çukur yanaklý
basma fistanlý yavuklu kýzlarý
býraktýðým yerde duran karasabaný
kerpiç evlerin damlarýný
bereket yüklü bulutlarýný
özlüyorum
çelik çomak oynadýðýmýz arkadaþlarý
dik yamaçlardan dalgalý akan sularý
özlüyorum
boðazýn sisli mavi sularýn da
acýlarla yüklü duygularda
özlüyorum yitik yýllarý
özlüyorum kel dað eteklerini
gayri geri gelmez günleri
MAYIS 2010 ATAÞEHÝR










Sosyal Medyada Paylaşın: