çok yorgunum çok yorgun asýrlardýn durmadan dönen dünya sen döndükçe baþým döndü birbilsen ruhumdaki yorgunlugu nerdeyse senin kadar yorgunum insanlar zordu çok yordu beni yordu beni zorlu sevdiklerim anlaþýlamamaktan yoruldum yanlýþ anlaþýlmaktan yoruldum gidecegim buralardan diyorum bazen ama iþte nereye beni anlayacak dostlar varmýdýr bir yerlerde özlem duyuyor iþte insan vefasýz sevdiklerinden ziyade ölüme bile
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.