Çýkar idin yüce daðýn ucuna,
Þimdi taþ dayanmaz senin acýna,
Atýlan her bir söz, gider gücüne,
Baþýn yücelere erdi mi gönül?
Taþlar yaðdý yüreðime, hiç sekmez,
Vefâ isteyenler dertleri ekmez,
Ne sanýrdýn, heyhât, bil artýk çekmez,
Senden baþka kimse derdimi gönül...
Kuþattý kapkara bir sis baðrýmý,
Bin bir yerim sýzlar, duymaz aðrýmý.
Seslenirim, çýðlýk çýðlýk çaðrýmý
Duymaz, iplere un serdi mi gönül?
Neden, söz anlamaz garip huyun var,
Tat var sandým, ne de acý suyun var.
Bilemedim, sanki bana kastýn var,
Ne olur geri ver, merdimi gönül..
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.