MÂZİ

Yine bir gün nârýn harman olduðu soðuk bir kýþ havasýndayým
Muhabbeti bol, müebbeti müzmin bir lakýrtý sardý yine benliðimi
Vakit yetiremiyorum içinde sen geçen koyu kelimelerin en koyu sohbetine
Söz konusu sen olunca haþroluyor çisileyen yaðmurun sesinde çay ile demlenme saatlerim
Senden açýlmýþtý yine her zamanki gibi derinden mevzular
Yokluðunla buðulanmýþ gönül bardaðýma bir dem dil dökmeyle baþlýyorum sohbetine
Kelamýnýn her bir yudumunda kah gülüyor kah aðlýyor mâzi denen illet
Nasýl desem ki; dilinden düþen her dem bir zillet sanki
Zillet diyorum nam-ý diðer geçmiþ zamanýn unutulmaya yüz tutmuþ anýsýna
Nasýl da yitirmiþti bizi bu yýllanmýþ takvimlerin alný kýrýþmýþ sayfalarýnda
Tayfasýnda, akrebin kýskacý altýnda hakir yelkovan
Saatler alabildiðine hayta,ve bir o kadar da içi içine sýðmayan dakikalar
Ýþte o an baþý baðlanmýþ bir kýsmet gibiydi sararmýþ yapraklarýn dökülmeye yüz tutmasý
Savrulmak kaderinde varmýþ, hasbelkader diye geçiþtirdiði poyrazýn gazabýnda
Her bir dalýndan koparýlýþ zulme çalýyordu yapraðýn aðaca olan sadakatini
Kocaman bir tutkuyla tutunmak; naçizane de olsa bir tutam umutlanmak gayesi
Ya da umudun yeþermek olduðu bu aðacýn kollarýndaki þefkat duygusu
Yitirilen onca þeydi yaþamak nezdinde,
Yaþamaksa bu.

Misali bize benzeyen bu yapraklar gibiydi kavruluþumuz
Emsali görülmemiþ bir savruluþ çarkýnda döndükçe dönen.
Bedenden topraða varýyorduk evrim dedikleri akýntýnýn kýyýsýnda;
Topraktan bedene vardýðýmýz vakitti hayatýn celbesine düçar kalýþýmýz

Velhasýlýkelam!
Yaþamak dediðimiz savrulmaksa eðer biz ona mâzi demiþiz
Mâzi dediðimiz yaþanmýþsa deðer;
Biz onu mevzu bilmiþiz.
Sosyal Medyada Paylaşın: