TİGER KELEBEĞİ
TÝGER KELEBEÐÝ AÐLIYORDU BÝR KÖÞEDE ..GÜLÝSTAN...
Patikanýn ucunda tahrik eden siyaha yakýn koyu renk bordo kýrmýzýlý iri tombul böðürtlenlerin tadýna uzanýrken, daha dilinde tadý ezilmeden omuzlarýna deðen bir el
patikadan aþaðýya yuvarlanmasýna sebep olmuþtu þimdi
ayaklarýnýn altýnda bilye vazifesi gören küçük kaya parçalarý kayarken dahada hýzlandýrýyordu gözlerini kapadý akýbetini bekliyordu saniyeler sonra sivri kaya parçalarý bedeninden girip çýkacak darbeler sonrasý uçurum onu denize yollayacaktý zaman dardý
Batsy birden irkildi yanýnda olmayan Gülistan’ý merak etti gözleri ayni bir radar gibi ortalýðý tararken baðýrmalýyým diye düþündü iki elini aðzýna dayadý var gücüyle GÜLÝSTAN!!!diye baðýrýyordu hiç bir yerde yoktu geri dönerek yollara bakmaya baþladý
yüzlerce kelebek havalandý Jarsey Tiger aðlýyordu Gülistan yoktu sesi çýkmýyordu Faralya köyünden elli metre yükseklikte Akdeniz’ e akan þelale sanki acýlar içinde uðulduyordu
ne cevap verirdi sorumlu oydu ,Gülistan yok nasýl derdi kesinlikle onu bulmalý idi,koþarken çakýllarda ayaðý ters döndü gözlerinden sanki kýzgýn yaðlar damlýyordu yüzü yanýyordu acýdan hayýr dedi acýsýný unuttu aksayarak aramaya devam edecekti etrafta kimse yoktu baþýna bir þey mi gelmiþti?
Doðanýn kalbinde dýþ dünyanýn tüm kirli kapýlarýndan soyutlanmýþ bu saklý cennet Gülistaný niye her defasýnda üzüyordu?
Kimi suçlayacaktý,Gülistan nerede yanlýþ yapýyordu?niye hep kaybediyordu?sinir bozucu dediði o geveze filozoflar onu niye her defasýnda suçlayýp azarlayýp niye uyarýyorlardý,niye hayatýna sahip çýkamayacak kadar aciz kalýyordu töre neydi?bunlar nasýl bir insandý Batsy hala çözemiyordu?
Bileði galiba burkulmuþtu can havliyle bize yardýn edin kimse yokmu diye baðýrdý sadece aðlýyordu insanýn çaresiz olmasý ne kadar kötüydü,bir þey olsa kaçacak gücüde yoktu þimdi,kuvvet göstergesinde olan ruh bedende naçardý þimdi burnu havalarda kibirci aþký yazýp çizen ruhlarý þaþkýndý þimdi
Çýðlýk çýðlýða aðlýyordu telefonu ile yardým istedi,arkadaþýmý bulun ben sakatlandým
derhal yardým ulaþtýrýn diye baðýrýyordu
O sýrada küçük haným arkadaþýnýz iyi ,onu yakaladým az daha uçurumdan yuvarlanýyordu dediðinde o da nesi?
o gemici karþýsýnda idi burada ne iþi vardý masal þehrinde tekrar rüyalarýný mý görüyordu yoksa benzettim belki diye düþündü ama hayýr hayýr oydu onun ta kendisiydi
hey gemici burada ne iþin var ?diyebildi sadece
TÝGER KELEBEÐÝ
Saniyeler kala zamanda nerede parçalayacaktý þu ölüm
bilemiyorum sadece yuvarlanýyorum
suçunu itiraf et! dediler korsanlar belkide
kuru kafa amblem siyah pelerinleri ile
suçum falan yok desem inat edecekti cellat sözlerinde
tek hamlede
deniz kenarýnda bekleyen gemileri tören þöleninde
odadan odaya geçiyordum ölüm çýðlýklarý
eyvah!
son sesinde
deniz bekliyordu ötelerde
parçalanmýþ bedenim biraz kan lekesi kaya parçalarýnýn üzerinde
uyanmak yok dediler kuþlarýn seslerinden çok uzaktým artýk
sadece bir uðultu vardý acý acý çaðlayanlarýn dibinde
bir havuzun kenarýnda yýkanmak için eðilmiþ
çýrýlçýplak bir Venüs heykeli
benimki minicik bir böðürtlen tanesinde
çalýlara terk edilmiþ patikalarýn ötesinde
nereye dönsem zeytin aðaçlarý kokuyordu
zambaklar sarýlmýþtý beline
düþünecek zamaným yoktu artýk
baygýn yatýyordum
ölüydüm ben belkide
cennetimden koptum
uyanýrken baþka bir cennette
ÖLÜYDÜM BEN ARTIK BELKÝDE
KÝM BÝLÝR NEREDEYDÝM
HÝSSETTÝÐÝM KOKULAR
BELKÝ BAÞKA BÝR CENNETE YOLLADILAR
DENÝZ KORSANLARINA EMREDÝPTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.