Karlar yaðdý bugünden kara olan topraða Toprak beyaza döndü kefeni toprak giydi Topraða geldi haktan buyruk canlý topraða Öleceksin dedi sen bir anda toprak öldü
Yeniden hayat olmak içinde toprak öldü Görmeyen bilmeyene unutana bir dersti Rahman Kullarýný çok sever ona ibretti Ölümden sonra hayat var bunu bil demekti
Farkýnda ol, olmadan yaþama derde Rahman Firar etme emrimde sen yanlýþ düþ yaþama Bak ta ümitsizliðe düþme nefsinle olma Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Öfkene uyma umut meþaleni söndürme Benim ipim saðlamdýr tutun sakýn terk etme Merhamet af edici beni terk etme gitme Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Rahman her þeye benim tek Kadir der kuluna Âleme hayatý ben veren gel sen yoluma Piþman sen olacaksýn girme þeytan koluna Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Bak o yaðan o kara sen ölümü hatýrla Farklýlýðý hep yaþa sen her zaman sabýrla Nefsini þeytaný her zaman sen hep azarla Sen koþarak gel bana sen her zaman gururla Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Rahman der ki kuluna seni aydýnlatan ben Rahmetimden kaçarak giden uzak olan sen Kulluðunu unutan bana asi olan sen Bekliyorum gelmeni afým ile her an ben Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Dimdik olmayan sözler söyler sana güvenme O çürümüþ sözlerin temsil eder bilenme Nefis ile þeytanýn önünde sen eðilme Bekliyorum gelmeni afým ile her an ben Yaþatanda öldüren dirilten benim anla
Karlar yaðar topraða kefeni giyer toprak Ölüm gelir kefeni giyer insan koþarak Gel sen kapýma kalbin ömrün viran olarak Ýsyan edenlerinde sözleriyle gelme bak Yaþatanda öldüren dirilten benim anla Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.