ÇOCUKTAN ANNEYE MEKTUP
Annem sen hep büyüksün derdi
Ben ne zaman bebeðin oldum
Ne zaman yaþadým çocukluðumu?
O zaman da yüreðim yumru kadardý
Þimdi de…
O zaman da, acýlar iki kat büyüktü bedenimde
Þimdi de…
Hýçkýrýyor içimdeki çocuk uykularýmýn orta yerinde
Süzülüyor gözlerinde kar taneleri lapa lapa
Yüreðindeki ezgiler eþliðinde yýðýlmýþ
Ýçim sýrýlsýklam uyanýyorum.
Umudun boynunu kýrmýþýz
Boynu bükük ellerimde
Sol yanýma söz geçmiyor iþte
Geçmiyor anne.
Okula yollarken telaþla, çekiþtirerek saçlarýmý tarardýn
Söylenerek kýzým iþim çok diye
Bitire-bildin mi
Bir asýra yaklaþan ömründe? .
O günlerde çekilen birkaç resim var sadece
Ya yanda ya arkada durmuþum hepsinde de
Hiç kucaðýnýzda bir resmim yok anne
Þimdi de aranýzda bir ben uzaklarda
Bir tek ben gurbette
Ah be anne
Kalemim hüzün kusar elbette
Çünkü yüreðimde çok þeyler ukde
Ben de özlediðim sevgi dolu sözleri
Çocukluðuma ait güzel dizeler yazmak isterdim.
Yanaklarýn nefessiz kalana kadar
Öpücük yaðmurunda boðmak isterdim
Artýk ruhumdaki daðlar karlý
Hatta damarlarýmdaki kaným kuruyor
Þimdi de yýllardýr kahýr þarabýný içmekten sýzdým.
Boþ vermeyi hala öðrenemedim diye
öyle bir resim hayal etmiþtim ki
Hayata el verdim kol ister oldum Anne..
Remziye ÇELÝK/Suzan ALPTEKÝN
Bir bebek bir tek göbek baðýyla baðlýdýr hayata ANNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.