Ýçimde sana ait ne varsa öldü diye Düþlerimi savurdum ardýndan peþin sýra Bilmem ki niye yandý yüreðim böyle niye Senin eserin hain kalbimde kalan yara Hayret neden ben oldum içinden hasret sýzan Satýr satýr uðruna peþinden þiir yazan.
Vefasýzlýk kitabý ellerinde solmuþtu Okuyup ders almadým yalanlarýna kandým Eski aþklar gözünde mezarlara dolmuþtu Ne bileyim kendimce ben farklýyýmdýr sandým Hadi gülüm hanene al bir artý daha yaz Farketmez senin için bir mezarda bana kaz.
Bakarsýn unuturum yaza yaza derdimi Zaten hayatýn yükü taþýdýkça artýyor Üst üste gelir bazen Allahým dert verdi mi Belki de sabýrlý mý diye beni tartýyor Ýsyan etmek yakýþmaz verilene razýyým Mutlu günlerden kalma bir gülün enkazýyým.
Neden insanlar böyle hýrpalar sevenleri Neden deðer bilmezler kaybetmeden bir þeyi Ah nasýl da yýkarlar duyulan güvenleri Yalnýz kendini sever önemsemez kimseyi Ýþte hain sen böyle bir tek kendini sevdin Sana göre sevdada paylaþýlmaz bir devdin.
Hala her þiirimde senden bir kaç satýr var Kelimeler arasý gülümsüyor yüzüme Okudukça yüreðe hece hece yaðar kar Soðutur damaðýmý kilit vurur sözüme Piþmanlýk yön deðiþir kendi içine döner Alev alan þiirler küle döner ve söner.
Ve sen her þiirim de biraz daha ölürsün Yüreðim ah çektikçe sayfaya dökülürsün.
Ayvazým deniz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.