BENİM ANNEM

Sabah kalkar yedirir, içirir
Tutar elimden okula götürür
Saçlarýmý okþar, yataða yatýrýr
Benim annem, caným annem.

Her gün okuldan almaya gelir
Býkmaz usanmaz yanýmda olur
Hastalansam, benimle ölür,
Benim annem caným annem.

Beni bir an görmese gözü
Baþlar içinde derin bir sýzý
Güzel öðütler verir her sözü
Benim annem, caným annem.

Büyüyünce ben sana bakacaðým
Yanýnda olacaðým, her iþe koþacaðým
Çok seveceðim, baþ tacý yapacaðým
Benim annem, caným annem.

11 Mayýs 2007 Ýstanbul



Mustafa Uzelli


Sosyal Medyada Paylaşın: