me
ŞUURDAN DAMITMALI ŞİİRLERİM
ÞUURDAN DAMITMALI ÞÝÝRLERÝM
Ý M Z A
Ö mür durmaz,geçer gider.
Z aman kalmaz,göçüp gider.
Ç aylar akar,nehir gider.
E bed ister,uçup gider.
l akin gitmez,kalýr bir þey.
Ý nsanlýk,iman,fazilet,ihsan.
K alýr bunlar,cesed gider.
M ü’mine olur imaný yar.
E bedi cenneti,Allah’ý var.
H alýkdan ðayrýsý ona bar.
M ümkinat olur,insana dar.
E vren ma’rifetine temaþagah.
T oprak mebde’ ve müntehagah.
O LA B Ý L M E K
Yunus olup,konuþabilmek,sevgiyle sevebilmek.
Mevlâna olup dönebilmek,aþkýyla yanabilmek.
Bediüzzaman olup haykýrabilmek,azimle yürüyebilmek.
Sahabe olup anlayabilmek,Kur’an-a muhatab olabilmek.
Ne mutlu,onlarý bilmek,onlarý anlayabilmek.
Onlar gibi olup,onlarýn yolunda yürüyebilmek.
Aþmak istiyorum engin daðlarý.
Taþmak istiyorum zengin gönüllere
Dermek istiyorum kökünden gülleri.
Gelmek istiyorum bahçendeki bülbüllere.
Ýstiyorum Yunus gibi þakýmak.
Ýstiyorum Mevlâna gibi yanmak .
Ýstiyorum Mevlâna gibi kucak açmak.
Yunus gibi baðra basmak.
Ýstiyorum Hallac gibi yanmak
Ýstiyorum Mevlâna gibi kucak açmak.
Ýstiyorum Yunus gibi þakýmak.
Yunus gibi baðra basmak...
KAFAYI KAYBETMÝÞ
Kol kola yürümekte iki keþ
Ýçleri ise dopdolu leþ.
Birbirlerinden olmuþken sefil
Sarmaþ-dolaþ,sanki birbirlerine kefil
Utanmadan,getirmedeler þehadet
Halleri kendilerine etmede þehadet
Bir yandan aileni ez-ezil
Ahirette Allah’a,dünyada halka rezil.
HATIRA
Hatýra hatýr içindir.
Þükrümüz Fâtýr içindir.
Hatýr içindir hatýra.
Þükrümüz ancak Fâtýra.
Zaman akar sel gibi.
Ömür geçer yel gibi...
BATASICA BATI
Tüm batý birbiriyle birleþdi
Oysa onlar ki tam bir leþdi.
NAMAZ
Ýmandan sonra ilk namaz.
Aciz insanýn sermayesi ona niyaz.
Her ne mikdar yapsak da,az.
Ey Rabbim! birimizi bin yaz.
Ýnsaný insan yapar namaz.
Namazsýz iþ,iþe yaramaz.
Namazsýz amel aranmaz.
Olmadýkça namazdan nasibi biraz.
Ebed yolculuðunda bilet.
Parlatýr alnýnda nuru müebbet.
Yirmi dört saatten birini sarfet.
Fani ömrü,bakiye kalbet.
Kazandýrýr insana define
Þaþarým senin bu haline.
Yan gelip bak bakalým keyfine.
Girersin tek baþýna kabrine.
Münker-Nekir halin sorar.
Ýyiden iyiye iyice sorar.
Paçavralarýn içinde cevher arar.
Fakat nafile,-yok- ki,boþuna arar.
Bir ip ve küfenin hesabýný veremezken fakir.
Bunca ömrü nasýl geçirirsin hakir.
Kýyamet kopar,bitmez hesab.
Hesab için açýlýr,açýlýr ikinci bab.
Her þeyden önce sen bir insansýn.
Yaratýlmadýn hoplayasýn,zýplayasýn.
Sürülür beþer mahþere.
Ýster Peygamber,ister Aþere-i Mübeþþere.
Nefsi nefsi der,feryad eder.
Son andaki piþmanlýk ne eder?
Mizan terazi kurulur.
Kâfir durur mu,kudurur.
Sened yok elde,herkes me’yus.
Derse;-zalimlerden oldum- Yunus.
Ýnce elekten elenir.
Düþünürüm,bana ne denir?
“Ey Mücrimler,bu gün ayrýlýnýz.”
“Mü’minler cennetim de kalýnýz.”
Sýrat köprüsünden geçilir.
Namazsýz yol,çileli geçilir.
Namaz kiþiye bilet ve azýk.
Namazsýza dünyada ve ukbâda olur elbet yazýk.
Ancak,bozmuþtur Allah’a verdiði sözü.
Görünce binlerce cezbedeni,gözü.
Ya Rab! her ne kadar ettiysem gaflet.
Sen affedicisin,bizleri affet.
Günde beþ defa huzuruna yapýlýrken gaflet.
Durmam,koþarým,kýlarým elbet.
Vardýr bunlarda binlerce hikmet.
Ya Rab! Bizi namaz ve Rasulünle haþret...
C Ý M R Ý
Pek de baðlý ve sýkýdýr cebine
Sebeb olur,güzel hasletin selbine...
Ý B R E T
Deme, ne kýymete sahib insanlar.
Ýnsanlarý ancak ins anlar.
Ýnsana ibretle bakanlar.
Ýnsaný o zaman anlar.
Her insan ayar ayara
Kimi beyaz,kimi kara.
Kiminin tapýnaðý para
Kimininkiyse Moskova.
Kalp kara,vicdan kara,fikir kara.
Ýbret...Toplum için en büyük yara...
S O N - B A Þ L A N G I Ç
Ne gariptir kalbler harabe.
Cevherler kalbolmuþ turabe.
Ötmekte etrafta bir sürü yarasa.
Bir sürüsü,bir iþe yarasa.
Ötmeli bu ilahi sarayda bülbül.
Çýnlatmalý etrafý gümbür gümbür.
Aydýnlatmalý,saçmalý etrafa nur.
Bilinmeli artýk kim doðru,kim kambur.
Kur’an-ýn etrafýnda halelenmeli sur.
Kenetlenmekle olur Ýslâm mansur.
Zaman son,sermaye son,oynasa da son kozunu,
Ýmandan almalý dozunu,savurmalý son tozunu.
Ýmanla süregelen küfre demeli artýk dur.
Senaryo bitti,artýk oyun sondur.
Ýbretle bak,düþün,gittiklerinin izine.
Ya bir küptür veya bir düzine.
Vakit geçti,dönelim artýk saadet asrýna
Ýlk ve son menzil,Allah’ýn kasrýna.
Düþsek de zamanýn þiddetli kýþýna
Kavuþuruz Ýnþaallah,o bahar faslýna.
Beklemede bizi Ömer’ler,Osman’lar,Hamza’lar.
Teklemede bizi Devrimler,Savaþlar,zamaneler.
Geri býrakan ne seni,Hak din ile,Din mi?
Tekleyip teþviþi,Hakikat,Hak dinledin mi?
Sürdü devran Ebu Cehiller de?
Sürer mi gönüllerde,ebedlerde?
Saldýrsalar Kur’an-a,dini vurub,
Ýþte,evet iþte,gelmede Devri Mev’ud.
Haktýr. Ýslâmiyet güneþ gibi doðmada þimdi.
Küfrün son hamlesi,çýrpýnmada deli gibi.
Son. Küfrün ne hazin kapanýþý.
Baþlangýç. Mü’mine cennetin açýlýþý...
ZULMET VE NUR
Gök yüzünü kaplamýþ çepe çevre sis.
Yer yüzünü doldurmuþ lebâleb is
Maddi alemi kaplarken bunca felaket
Akýl,kalb ve ruhun hastalýðý ne büyük felaket.
Bu duygular iman ve Kur’an-dan olurken bi-behre
Ýç alemini dýþa aksettirmede çehre
Düþmanýmýzdýr yeis,me’yus deðiliz.
“Lâ taknatu min rahmetillah”deriz.
Kur’an der:asrý zulmet,asrý nur.
Kalb,kalýbý ve kabri zulmet veya nur.
Allahým! Eyle semamýzý-arzýmýzý nur.
Nifak ve küfrü,hem de zulmü eyle, dur.
Mü’min uyansýn,nura boyansýn.
Kur’an denizine dalsýn,imanda kalsýn.
Allah,Rasul ve kitabýn aþkýyla yansýn.
Gaflet,dalalet,cehaleti cephe alsýn.
Þükürler olsun Rabbim. Gönderdin o nuru.
Bunalan milletin âfaký buldu süruru.
Birlik,beraberlik;atýk teþviþ ve gururu.
Dünyanýn cennet asa baharý,Ýslâmýn gururu...
ASRI BEDÝ’ - SAHÝBÝ BEDÝ’
Gerek iþte,gerek sözde
Ýlim ve kemâlâtý ederken elde.
Ýnsanlýða lazým,kýsa ve salim öz-ler.
Bin senedir böyle bir hakikatý öz-ler.
Bekler bir nuru Bedi’,zuhurunu gözler.
Ancak görür basar ve basiretli gözler.
Yarasa tabiatlý olan görür mü gözler?
Önünde dururken Mektûbat,Lem’alar,Sözler.
Ne garib bir asýrdayýz üstadým.
Deriz;olayým ÜST,duyulsun ADIM.
Rabbim,nusretinle bize ol zahîr.
Zira halimiz,sana zâhir.
O Ð L U M A
Severim oðlumu,çünki yazar.
Her ne kadar yazsa da sonra bozar.
Öðretiriz öðrenir,azar azar.
Ýlgilenmeyince,ilgilendirmek için azar.
Sorarým,tabiatý kim yarattý?
Sararan yapraðý,kim sararttý?
Vücudu kimden aldýn,kim sattý?
Der;elbet Allah yaptý.
Yaratýlýþý Ýslâm fýtratý.
Fýtratý Allah hilkatý
Film gibi her þeyi çeker.
Elbet insan aslýna çeker.
O fidana bir þeyler vermeli
Vermeli ki;verileni dermeli.
O fide ailenin göz ve eli
O’na Rabbisini bildirmeli.
Bildirmeli,ta ki Allah desin
Niçin yaratýldýðýný bilsin.
Bilsin ki kendisine gelsin.
Geldiðinin þuuruna ersin.
Ermeli Ma’rifete.
Gelmeli Hakikate.
Girmeli Þeri’ate
Varmalý Rü’yete.
Koydum adýný Muhammed Fatih
Ecdadý gibi yapsýn diye fetih.
Rabbimden dileðim hýfzetsin onu.
Hüsnü Hatimeyle neticelensin sonu...
17-12-1992 / Malatya
HUKUK ÝLE GUGUK
Etmeyin,acýyýn,kýymayýn bize.
Babamýn halini arz edeyim size.
Babamýn babasýnýn arsasý vardý
Çýktý biri,dedi;bu bana babamdan kaldý.
Baþladý dava gel-gitle.
Pek alâkasý yok bitmekle.
Dosyalar doluyor,kapanýyor.
Geceler gündüzleri kovalýyor.
Babamýn öz malý,nasýl olur?
Bir baþkasýna mal olur?
Köylerden geliyor mahkemeye.
Bilmem;mahkeme mi,yoksa hapishane?
Beþ sene,on sene bitmedi.
Bu nasýl mahkeme,bitirmedi.
Olsun mu herkes baþkasýna sahip?
Peki bu devlet,mahkeme kime sahip?
Býktým,usandým,vaz geçeceðim.
Vazgeçip nerdeyse delireceðim.
Þahit çok,herkes lehimizde.
Netice yok,çünkü biri aleyhimizde.
Delil,þahit,hep bizden yana.
Peki bu mahkeme kimden yana.
Bir türlü vermiyor karar.
Aleyhimize de olsa,olmaz böyle zarar.
Kaç kere geldiler,baktýlar yerimize.
Gene de hiçbir þey geçmedi elimize.
Yük üzerine yük oldu belimize
Mezardaki dedem gülmede halimize.
Hâkim Beg! Acaba hâla gelecem mi?
Ýnsan bir kere ölür,girer mezara.
Ben yine mezara girecem mi?
Adâlet mülkün temeli,diyecem mi?
Vallâhi hakim beg,bu mal benim.
Eðer onunsa vercem,etsin yemin.
Þahitlerde söylemiþti demin,o benim.
Hiçbir þeyi olmayan,olur mu emin?
Kaç dane hâkim deðiþdi.
Bizim iþ ise deðiþmedi.
Babam gitti,bende gideceðim.
Bu iþi oðluma devredeceðim!
Acaba oda kazanýr mý?
Yoksa benim gibi kazýklanýr mý?
Bu tarla babamý götürdü,beni de götürecek.
Benden sonra oðlumu da öðüdecek.
Bu iþ süreceh mi,yoksa sileceh mi?
Çoðumuzu silecek,ne kadar sürecek?
Bu iþ bitmeyecek,bitirecek.
Kimleri bitirecek,kimleri götürecek?
Olacak mý ne,olacak mý ne?
Hâkim bana baktý,verecek mi ne?
Ohh. Mahkeme bitecek,biz de bittik.
Bir deðil yüz gittik,ne elde ettik?
Yine hâkim deðiþti,ne olacak þimdi?
Bu ne diyecek,bahacah mý imdi?
Ayaðýma karasular indi.
Bizim iþ tam bir filimdi..
Dosyalar doldu,sürdü yýllar.
Okunmasý ise,aldý aylar.
Karalar,karalar üstüne karalar.
Bunca yýl o kadar harcadým paralar.
Bu hâkim beg,kaldý çokça.
Dinledi bizi,bol bolca.
Dosyalar tozlandý,yýllar boyunca.
Ya ondadýr,ya bunda,olunca...
Eeh. Helal malmýþ,düþtü bize.
Geçti tapumuz elimize.
Mütaide verdik,geçtik evimize.
Baþýnýzý aðrýttýk,selâm hepinize...
A Þ K I H A K Ý K Ý
Bir koltukta oturur mu iki sultan?
Biri hak ise diðeri yalan.
Bir kalbe girmez iman-küfür.
Birini ko,diðerini sür.
Gerçek olmaz,hem Allah,hem dünya sevgisi.
Biri kalýr ise durmaz diðer birisi...
M Ü F L Ý S
Haramý yeme,olmuþsa da beleþ.
Çalýþ,didin,al eline bel,topraðý eþ.
Azýðýný yükle,oymasýn heybe leþ.
Yoksa derler;ne yüzle geldin be,leþ...
500 SENELÝK UYKU
Uyuttular bizi söyleyerek bir sürü masal-aný.
Yutturduklarý þeyin hiç de yok tutar yaný.
Sudan ucuz oldu müslümanýn akan kaný.
Ya Rab! Ýslah veya kahreyle Ýslâma yan bakaný...
A N A M A
S elam olsun sana ey vefakar ana
A si oðluna dua et,feda et yaradana.
L akin karþý geldim affeyle,baðýrdým sana.
Ý sterim insanca insan olayým,insandan yana.
S efih nefis býrakmaz ki,ruh,akýl Allah için yana.
E sas gayemi anlayamadým,varýncaya kadar bu ana..
GÜLLER VE DÝKENLER
Sarýlýn topraða,esmekte yeller.
Salýn kökleri,götürmesin seller.
Küfrün yayýlmasýna seçilmiþ tren.
Taze güllerin ezilmesine geçilmiþ neden?
Maksad..köküyle ilgisini kesip soldurmak.
Demir kýskaçlar arasýnda boðdurmak.
Körpe fidanlara saldýrýp ezmekte tren.
Ne takoz dinliyor,ne de fren...
TEKERLEME
Zaman sanki tekerlek.
Ýnsan gider tek tek.
Hayat þimþek þimþek.
Ýnsan gidicidir,yok þüphe-þek.
Ýnsan akan bir su.
Varlýklarýn en ulusu.
Bir bulut gibi oda akar gider.
Son durakta oda iner.
Dünya bir okul.
Sadece orada o kul.
Ömür kurulmuþ bir bina.
Madde ile mâna
Görülen ile görülmeyen
Dünya ile âhiret yan yana.
Ýnsan defterden bir yaprak.
Kiminin alný siyah,kiminin ki ak.
Hatýrasýdýr 7-B sýnýfýnýn bana
Talebeleri nedense çok yakýndýr cana.
(Bunun üzerine iki talebemin benim için yazdýklarý þiirde:)
DÝN HOCAMIZ
Laf dediler aldýrmadý.
Hiçbir zaman kaçýrmadý.
Tek bir emeli vardý.
Oda;gururlu olmaktý.
Melek gibi kalbi vardý.
Hiçbir kötülüðe yanaþmazdý.
Ýyilikleri hep severdi.
Ýyilikle muradýna erdi.
Dinlemeliyiz hep onu
Yararlýdýr bunun sonu
Sevmek yaraþýr ona
Sevelim kana kana.
Melek yüzlü hocamýz.
Þirin sözlü hocamýz.
Ne kadar da iyisin
Teþekkürler hocamýz.
Gürültüyü sevmezdi.
Dürüst ve temizdi.
Kalbindeki tek þey
Öðrencilerini sevmekti.
Amacý ýþýk tutmaktý bize.
Öðüt verirdi hepimize
Gurur verirdi içimize
Güneþtir bizim hocamýz.
Leman,Songül. 25-5-1987
K O M Þ U
Sorumluluk üzere göndermiþ insanlarý Hak.
Ýnsanlara muamelesi Adalet ile Hak.
Merhametiyle affeder her türlü hakký
Ancak kalýr,komþu ve kul hakký.
Komþu komþunun külüne olurken muhtaç
Müslüman olur mu kendisi tok iken komþusu aç?
Hâliyle-kâliyle komþuyu etmek rahatsýz
Buna ne denir? Yapan elbet arsýz.
Komþu komþuya akrabadan akrep
Kötü komþu akrepten de akrep.
Kazandýrýrken insana komþu cennet
Ne korkunçtur getirmesi cinnet.
Öyle bir devirdeyiz ki,asýr bedi’
Hiçbir ümmetin görmediði zaman bedi’
Arkadaþ,komþu geri deðil belki daha bed-i
Böyle dikenler içerisinde bulmak zor,gül-ü bedi-i.
ZÂHÝR VE HAKÝKAT
Eli kelepçeli deðilmiþ
Ruhu kelepçeli ne deðiþmiþ?
Ayaðý deðilmiþ prangalý
Ne fark eder?Cami olmuþsa damgalý
Aðzý deðilmiþ kilitli
Oysa kalbi kilitli.
Gezer hür,hem de tozar.
Allah’a kulluk ahdini bozar.
Hem de iyi görürmüþ gözü
Anlamazsa hak söyleyen sözü.
Hem dahi sahipmiþ vicdana
Ne yazar. Olmadýkça Haktan yana.
Her þey der;Kalb ile
Ýslam olmaz kalýb ile.
Dine-manaya,sünnet ve Kur’an-a bakmalý
Ýman ateþini bunlarla yakmalý...
BERZAHLAR
Önüm arkam,her yaným madde
Ses kýsýk,nefes dar,son radde.
Bir yanda ben,bir yanda benlik
Aramýzda Med-Cezir gibi madde.
Gelmedim maddeden,hem de gitmedim.
O’ndan geldim,O’na gitmekteyim.
Aramýzda Çin seddi,yine de bitmedim.
Kolayca kendimi teslim etmedim.
Sonsuzluk yolunda ayak baðý
Bastýðým her yerde kurmuþ aðý.
Ne çakýl,ne taþ,her biri aðrý daðý
Ýnsanlar ona amade,hem de uþaðý.
Ruhumu almýþ içine,sýkmakta
Aklým düþünemiyor,kýskaçta
Kalb kaybolmuþ,olmuþ kalp para
Kalb kara,ruh,vicdan kapkara.
Ýradem yürüyemiyor,sürünmede
Madde karþýsýna durmuþ,direnmede
Uçan ruha hayal, tesellide
Fikir,idrâk,þuur tükenmede.
Ýstiyorum bir alem.
Hakimi madde olmasýn.
Gözlüyorum bir alem
Maddesi sorgulamasýn.
Ýnsanlar sevsin birbirlerini
Maddeyle dolmasýn.
Yesinler,hem de içsinler
Ýçleri-dýþlarý madde olmasýn.
Oralarda ruh hükmetsin
Akýl öncü olsun,sevk etsin.
Peþinde koþan biz olmayalým
Daima peþinde koþulan olalým.
Para,pare pare paralansýn.
Hem de paralansýn pâre pâre.
Mananýn üzerinden kalksýn madde
Madde bitsin,mâna hükmetsin.
M U ‘ C Ý Z E
Peygamber Kur’an-ý aleme etmiþ teblið
Her bir âyeti binlerce beliðden de belið...
F Ý K Ý R
Gençliðin yoluna dikilmiþ diken
Ey ehli iman,yok mu hak fikri diken?
BETERÝN BETERÝ
Beterden beter biter
Sulanmazsa beter de biter.
KALB MAKLUB
Kâfir mü’mine verir mi pas
Kalbi tutmuþken kir ve pas.
D A ‘ V A
Olmazsa kiþide bir dava
Girilmez cennete bedava.
G A Y E
Gelirken dünyaya kimseye danýþmadým
Dünyanýn havasýna pek de alýþmadým.
Sefa-cefa,cefa-sefa arasýnda yuvarlanýrken
Allah için ise;çokça çalýþmadým...
H E S A B
Ýþledim suçlarý dedim kader
Hiç düþünmedim Allah ne der?
HAKÝKÝ SAADET
Her ne vakit olursak Kur’an-a ram
Deðil biz,bütün varlýklar eder bayram.
ZAMANIN KISKACINDA EZÝLEN NESÝLLER
Durun!kýrmýzý ýþýk geçilmez.
Güller dikene geçit vermez.
NEME LAZIM
Ne yaparsak denir,bu niye?
Her söyleneni çekelim mi sineye?
Ýman,gayret,þuur çektirmez köþeye
Her türlü mel’anet yenilsin diye...
O BÝRDÝR
Yeter ki insin Rabbimden hidayet ve destek
Ýsterse bütün insanlar olsun bir el ve köstek
Rabbim O’dur,O’dur ancak bir ve tek
Razý olsun O,aleyhime dönse de felek...
M Ü F T E R Ý
Din para der;utanmadan,softa
Sanki kendisi çok saf da
Söylemiþsek bilmiþizdir,kalmaz lafta.
O soysuza baksan sanki baþý Kaf-ta
Türlü mel’anetleri yapar her hafta
Ýyilik beklenmez ki,çünkü pof-ta...
HAKÝKÝ KIYMET
Deðer vermez ruhuna,kalbine
Belki fazla deðer verir kelbine
Dine baðlý deðil,baðlý kaldýðýnca cebine
Neûzü billah,sebeb olur imanýn selbine...
O S M A N L I M
Ey Osmanlým! ürker sana bakanlar.
Malazgirt,Anadolu demeyip,Viyanaya akanlar
Her bir karýþ topraðý sulamýþ kanlar
Uzun söze ne hacet,koca tarihi bilen anlar...
HAZÝN ÝÞKENCE
Üflendi,söndürülmek istendi Kur’an-dan çýkan lamba
Ne okutuldu Elif,ne Lâm,ne de Bâ
Etrafý kapladý fýrtýna,tipi ve kar
Sema aðlar,yer aðlar,ne gezer insanda vakar.
Yer-gök indirse bela,fýþkýrtsa belâ ve kar
Elbet hakikat þimþeði bir gün çakar...
MUAMMA VARLIK
Aradým kendimi,bilemedim,bulamadým,nedir,ben?
Bulduðum sadece vücudumda küçük bir ben...
ÂLEMÝ ASÐAR
Alemde varlýðým bir zerre gibi
Öyle bir kuyudayým ki görünmez dibi...
D Ý R Ý L Ý Þ
Ýnsanlar gelip geçse de
Ölüm son deðildir,bilmelisin.
Bulutlar gelip gitse de
Son gidiþ deðildir,bilmelisin.
Çiçekler açsa,güller solsa da
Son oluþ deðildir,bilmelisin.
Ýnsanlar azsa,denizler dalgalansa da
Ýlk oluþ deðildir,bilmelisin...
G Ö R Ü Þ
Görürsün binlerce er
Ýçinde görülür neler neler
Kimi tilki,kimi hýnzýr,kimi maymun
Hilaf yok,vasýflarý aynen uygun.
Bir gün iþemiþti varlýklara Behlül Dânâ
Görmüþtü kimi hýnzýr,kimi dana
Söylediler Harun Reþid’e bunu
Dedi;Niçin yaptýn,-Ýnsanlara –bunu?
Ýnsanlara ? Ben bunu yapmadým,dedi.
Ona iþin gerçek yüzünü söyledi.
Ayýplama beni ey kardeþim Reþid
Bunlar bizle deðil,hayvanlarla eþid.
Dedi Harun;bir daha yapma
Bunlarý böyle ayýplama
Ýç dýþa,dýþ içe çevrilse insan
Belki de utanýr ondan hayvan...
S E F Â H E T
Ablukaya almýþ etrafý eðlence
Gençleri avlar pek haince.
Din-iman-namaz denince
Yanaþmaz. Der;onlar çok ince.
Þeytanýn avý sefâhet ve kadýnlar
Ehli imaný bununla avlar.
Her eve,herkese götürmese de
Önce gazete,mecmua ile baðlar.
Doðmadan Güneþ baþlar Tan
Taze fidanlarý zehirler ilk Sabah’tan
Gün-Aydýn olur mu,o ki,çirkef satan?
Cumhuriyet’i kurtaramaz,zehir kusan.
Terk etti vazifeyi,çekildi þeytan
Yerini aldý vekillerin;Hey-Þey-Tan.
Bir nebze durmaz,çalýþýr her an
Savurur ferman,asra,tekniðe,ilericiliðe budur derman!!!
H A Þ Ý R
Haþir umum peygamberlerin davasý
Tevhidden sonra en büyük iddiasý
Derler;herkes umumen dirilecek
Allah’a yaptýðýndan hesab verecek.
Mü’mini Münkirden seçecek
Ýman-küfür,hayýr-þer görülecek gerçek.
Nasýl ki bir kitab kâtibsiz olmaz
Bir hane dahi ustasýz olamaz
Nasýl olur bu alem sahibsiz olur?
Her bir sanatta ince sanat olur.
Aleme bir bak,gitme dur!
Neyden etmiþtir bunlar sudur?
G A F L E T
Küçük yaþta koþtum oynadým.
Yirmi sene sonra uyandým.
Ýlk-orta ve de lise derken
Uyanamadým üniversitedeyken.
Piþmemiþken hayata atýldým.
Ehli dünyaya þimdiden katýldým.
Yoluma açýlmýþ mücadele
Durmayýp çalýþmalý ebede
Dünyaya,faniye çekiyor nefis
Aman Allahým! Ne korkunç,ne pis..
Muinim olmazsa Allah
Çok çekerim,derim eyvah.
Þu dünyayý sabit zannederiz
Bütün bütün zayi ederiz.
Þu dünya hayatý bir uykudur
Sonu ya bahçe,ya kuyudur.
Bir rüzgarla uçar,ömür temelsiz
Ne yapýlýr,azýksýz,sermayesiz?
Uzun yol aþýlmaz güçsüz,halsiz
Ne uçaða,ne otobüse bindirmezler biletsiz...
N E YAPARSIN ?
Ecdad yadigârý vatanýmý
Satarsýn...
Nasýl ucuza,hem de kansýz?
Satarsýn...
Hangi yüzle rahatça
Yatarsýn...
Utanmadan bir de küfür
Atarsýn...
Allah’a,ecdada deðil,dinsize
Yarsýn...
Normal! Ýmanýný bir þiþeye,maddeye
Satarsýn...
Müslüman-Türk kaný deðil,gavur kaný
Taþýrsýn...
Bana dünya gerek,der. Manamdan neyim varsa
Alsýn...
Þimdi keyfedelim,devran sürelim,geriye ne kalýrsa
Kalsýn...
Yolunda mýsýn hala Leninin,Maonun,Engelsin,
Marxýn...
Allah’a deðil paraya,þana,þeref ve kadýna
Taparsýn...
Dersin hürüm,istediðimi yaparým,bana
Karýþamazsýn...
Her þeyden önce sen hayvan deðil bir
Ýnsansýn...
Düþün! Varlýklar içinde sen nasýl bir
Yapýsýn...
Sen þuursuz tabiatýn deðil,Allah’ýn
yapýsýsýn...
Elbet..Bütün varlýklara vurulan mühür
Birisinin...
O halde sende varlýðýsýn
Birisinin...
O Allah’ki seni yapsýn
Yaratsýn...
Razý olmaz. Kulu kendisini kendisinden baþkasýna
Satsýn...
ÖZLEDÝM - GÖZLEDÝM
Özledim.
Kimi ?
Niçin ?
Neden ?
Nasýl ?
Gözledim.
Kimi ?
Neden ?
Nasýl ?
Nerede ?
Ýnsaným,insanlýðý özledim.
Kulum,ezaný gözledim.
Mü’minim,kamil imaný gözledim.
Sorumluyum,sürüleri gözledim.
Sorumlu bir toplumu gözledim.
Zülcenâheyn olacak bir nesli gözledim.
Gerçek kulluk olan hürriyeti,hürriyeti özledim.
Sefâhet zincirlerini kýraný gözledim.
Kur’an-Ýman denizine dalmayý özledim.
Ondan cevheri çýkaraný gözledim.
Gerçek saadeti,huzuru özledim.
Ýnançsýzlýk bataðýndan çýkaran dalgýçlarý gözledim.
Mübarek,muhteþem sahabileri özledim.
Onlar gibi nurlu,nurani kadroyu gözledim.
Ol Rasulün nurlu Cemalini özledim.
Onun nur feþân yolunu gözledim.
Hz. Ebu Bekir,Hz. Ömer’i özledim.
Onlar gibi Sadýk ve Adil’leri gözledim.
Hz.Osman,Hz. Ali’yi özledim.
Hilim ve Ýlim erbabýný gözledim.
Ruhuma gýda olacak manayý özledim.
Manama basamak olacak maddeyi gözledim.
Selçuklu ve Osmanlýdaki kahramanlarý özledim.
Fatih gibi evlad doðuracak analarý gözledim.
Etraf zulmet,âfak karanlýk,ýþýðý özledim.
Üflemekle sönmeyen güneþi gözledim.
Zahirden hakikata,maddeden mânaya,
Dünyadan ukbâya,fenâdan bekâya,
Mevcudattan Allah’a varmayý özledim.
Hakiki hakikata çýkaran vasýtayý gözledim.
Ýsterim bunlarý yapayým gerçek öz ile,
Ýnsandaki basar ve basiretli göz ile...
H Ý C R E T
Beldelerden beldelere,asýrlardan asýrlara,
Zulmetlerden nura,ilahi huzura,
Ýnsanlardan insanlara akýþ...
Kalbdeki iman,vatan,þeref,insanlýk,
Kutsal deðer ateþini yakýþ...
Küfür zulmetinden,zulüm mengenesinden,
Aldatmacadan,avutmacadan,basit deðerlerden kaçýþ...
Ýns-ü melekten,cinnu semekten,
Ýlâhi manevi alkýþ...
Ýþte fiili ve kavli yakarýþ...
NEREYE HÝCRET ?
Cehaletten saadete hicret.
Bulgar’dan,Rusya’dan,Çin’den,Hind’den,
Mekke’den Medine’ye,Ensar halka ve þehre hicret.
Ebu Cehilden Muhammed’e hicret.
Okuldan eve,evden okula hicret.
Þehirden köye,köyden daða hicret.
Dünyadan ukbâya hicret.
Kýsaca hakikata,gerçeðe,güzele,
Gerçek medeniyet ve insaniyete
Kendine ve aslýna göç et...
SUUD MU ? SUKUT MU ?
Ýnsanlar bir acib,hayat keþmekeþ,
Hayat yolunda bazen suud,her dem sükut.
Ýnsanlar olsa da sessiz ve de serkeþ,
Sen-ben bilirken,görürken,edemeyiz sükut...
B E L E N E
Garibler yurdu,mazlumlar beldesi Belene,
Ey Bulgar iti,soyun sopun kana belene.
Ehli iman,necib millet bununla bilene,
Aþk olsun,yazýklar olsun,sana insan diyene...
Mazlumlarýn âhý yükseldi ta arþa dek,
Çekemem bunu sineye kalsam da bir tek,
Dinime,geçmiþime baðlýyým,olmam dönek,
Tükürürüm. Muinimdir Allah ve melek...
Gururludur! Zalim olunca,oysa iðreti,
Arslan karþýsýnda,ne yapar Bulgar iti,
Kadýn,çocuk,ihtiyar karþýsýnda onun merti,
Ýmansýzca kaçar,yine olur namerti...
Beslenir,insan kaný emmekle,
Pislenir,insan kýlýðýna girmekle,
Hislenir,itinin ölümünü görmekle,
Hýrlaþýr,cehennemdeki yerini gözetmekle...
Mesleðidir,hýyanet hem de zillet,
Dünyasýdýr diyanet,deni millet,
Menfaat da hýllet,menfaatsýz illet,
Ya Rab! Ya bunlarý kahret,ya da kahret...
Birinin hedefi ahiret,diðerinin para,
Saðlam vücutta ufunetli yara,
Kalp kara,dünya ve ahiret kap kara,
Mü’mini gönderir þehadetle ebedi diyara...
Isýnmak için dünyayý yakar Bulgar,
Isýrmak için hem cinsini yutar Bulgar,
Sallanmak için uygun bacaklar kollar,
Yalanmak için salya akýtýr kurtlar...
Zulmüyle rahmet okutur,ite köpeðe,
Soysuzdur,saldýrýr yaþlý ve bebeðe,
Yazdýklarýyla kendini yazdýrýr tarihe,
“Zulmetmek için geldim,geldim.”feleðe...
Ocaklarý,evleri barklarý yakar,
Aðlanacak hale zevkle bakar,
Ha yakar insan,ha sigara yakar,
Kan akar,sel olup akar,akar,
Elbet çör-çöpü önüne katar...
Vahþetliklere denktir Belene,
Ölüm ona zevktir Belene,
Ahirete açýlýr,yakýndýr Belene,
Ulvi makama basamaktýr Belene...
Fir’avun,Bulgar hep ayný Ene,
Birinin yeri Mýsýr,diðerinin Belene,
Fir’avuna demiþti Musa:Bu zulüm ne?
Isýrýcý köpeklere diyecek yok mu,gidiþ nereye?
Bizde de oynanmasýn ayný oyun,
“Arapça isimler deðil,baþka isim koyun.”
Baþörtüsü,Din,Dil,Ýsim,Ýrtica,Ezan,Kadýn,
Bunlar da oynanan oyun,hep ayný oyun...
Dayan kardeþim dayan aksa da kan,
Boðacaktýr o kan sýrýtsa da sýrtlan,
Ey uyuyan dev artýk uyan,
Seni bekliyor Asya,Afrika,tüm müslüman...
(10-06-1989’da Belene filmi üzerine yazýlmýþtýr.)
KÖRLÜKLER DÜNYASI
Dünya,ahiretsiz kör,
Deccal,mâneviyatsýz kör,
Ebu Cehil,Muhammed’siz kör,
Fir’avun,Musasýz kör,
Nemrud,Ýbrahimsiz kör,
Madde,manasýz kör,
Fâni,Bâkisiz kör,
Kýþýr,lübsüz kör,
Lafýz,mânasýz kör,
Ýsim,harfsiz kör,
Kâfir,mü’minsiz kör
Semâ,arzsýz kör,
Gece,gündüzsüz kör,ipsiz,düðüm kör,
Dünya, güneþsiz kör,
Gel de bu körlerle iþ gör...
ÝNSANI EÞEDD
Ýnsan mý,þeytan mý,daha þerirdir?
Kalbi öldürmede,ruhu söndürmede tesirli zehirdir?
Ýnsan Kur’an okuyandan kaçar,
Þeytan ise,kaçandan kaçar.
Þeytan,Kur’an okuyandan kaçar,
Ýnsan ise;Kur’an-ý imha için,çalar kaçar...
ASRIN YETKÝLÝSÝ
Peygamberin vârisi alim,
Kalmadý,periþan oldu hâlim,
Söylerim,sönük olur kâlim,
Alim olmayýnca olur herkes alim,
Buldum.Evet bulduuum!
Mütekelliminden olan zatý duydum,
Kendimi onun yoluna koydum,
Kalb ve fikirce nurla doldum...
Z O R B A
Semâdan inse yere belâ
Verilse her mevtaya selâ
Kurþun yerine yaðsa da yýldýz
Korkmam! Batýl fikri sökerim cýmbýz cýmbýz...
Daðlar yol vermese olsa da sarp
Yedi düvel durmasa açsa da harp
yetmez bunlar deyip kopsa da tarap
Durmam,giderim kýblem olur mihrap...
Ý S L Â M
Uzatýlan bütün ellerin maksudu gençlik
Ýman,Kur’an-dan nasibsiz gençlik,elbet hiçlik
Yönel Kur’an-a,emrine muti’ ol
Þuurlu ol,imanla dol.
Gerçeðe,ebede giden tek yol
Son din Ýslâm ve Hak yol...
K A D I N
Edebin timsali kadýn
Mânan gitti kaldý adýn
Yapýlýrken senin yâdýn
Þimdiyse kaldý feryadýn...
T E S E T T Ü R
Tesettür emri açýk,istemez yorum
Nasýl taviz veririm,vermezken bir Rum?
Y A A A A
Baþa vurma peçe
Vururlar kelepçe
Ýþimiz kaldýysa ....
Yaþýyoruz hiçden hiçe...
M E S N E V Ý
Konuþmam,yapmam edebiyat cinas
Muhatabým olmayýnca birinci,nas...
C Ý H A T
Afganlým,kendine çiz büyük bir hat
Senin için en büyük gaye cihat...
H Ý Z M E T
Ýmanýný,dinini,namusunu aldý,aldýrmadý
Ýslâmý,Kur’an-ý bir nebze olsun kaldýrmadý...
Þ Ý Ý R L E R
-1-
Gemini saðlam yap,zira deniz derin
Ebed yolculuðuna çýkmadan düþün derin
Azýðýný tam al,korunsun ruhun derin
Biletsiz bindirmezler. Yol uzundur der, in!..
-2-
Sefâhet ve gafletle ömrü geçen saðlar
Acaba! Akibet onlara ne saðlar?
-3-
Mazi mezaristanýnda gömülmüþ bir çok âdem
Haþa! Deðildir bunlarýn sonu hiçlik ve adem...
-4-
Beþere temin eder saadeti Kur’an
Haþa,deðildir küfür ve fesadý kuran...
-5-
Ey dünya kapýsýnda duran
Sahibini bir nebze olsun dur,an...
-6-
Mü’min kâinata ibretle bakar
Kâfir ise sanki bir Bakar.(Ýnek)
-7-
Mü’min her þeyi mevziine kor
Kâfirin yeri cehennem ve kor...
-8-
Ahirette kurtarmaz seni,ne rütbe ne fes
Rabbini düþün,þükürde devam et her nefes...
-9-
Ýnsan fâni,son duraðý kabir ve hâki
Allah ezelidir ve de bâki...
-10-
Ýnsan vardýr varlýðý gölge ve serap
Varlýðý var eden de var olmayan,harap...
-11-
Ýnsanlar yýðýn yýðýn konserve kutusu
Bütün kuruntusu konser ve tutkusu...
-12-
Medeniyet öyle bir medeniyet ki deniyyete denk
Mü’mini memnun eder mi olmazken memnun frenk?
Medeniyyet tek diþli,matemli siyah çelenk
Medeniyet iþte Ýslâmiyet. baþta sonda ahenk...
-13-
Ýman taþýr cennet tohumunu
Kâfir ise,cehennem zakkumu...
-14-
Mü’mine verilen cennet
Kâfire verir cinnet...
-15-
Dünyaya geldin genç idin,er idin
Her þey gibi kocaldýn ve eridin...
-16-
Selâmet ve emniyet,Ýslâmiyet ve imanda
Vahþet ve korku,küfür ve küfranda...
-17-
En büyük saadet ve ticaret, ibadet
Ne büyük zarar ve helâkettir,sefâhet...
-18-
Ýyilik ve cesaret olur iman ve ibadetle
Günah ve korku dahi dalâletle...
-19-
Dünya olsa bomba,patlasa mü’min korkmaz
Sahibini bildiðinde hiç de aldýrmaz...
-20-
Ey sefih dünya! Ezsen de her nefes
Bu ruh durmaz,kýrýlýr bir gün kafes...
-21-
Alem büyümede insan gibi
Öyle bir muamma ki görünmez dibi...
-22-
Þiirlerimi derleyip topladým kendim
Ýddialý deðilim vardýr diye fendim...
-23-
Dünya ki dâr-ul gurur,bulunmaz sürur
Ahiret ise,dâr-ul sürur,olmaz gurur...
-24-
Sahte para toplumsal yara
Gerçek yâran asýl para.
Velinin bilginin marifeti
Paranýn geçerli hakikati.
-25-
Dünyada eteðini doldurursun taþla
Ahiretteki cezan olur ateþle,taþla...
-26-
Musallinin namazýnda olur mu hudu’
Ancak fayda verir huþu ve hudu.
Ogün fayda vermez bir þey,konuþurken vücudu
Ýman olmadýkça fayda verir mi hile ve hudu-u.
-27-
Fakirül hal görürsün,eskidir sergisi kilimi
Rabbin yanýnda insanlarýn en sevgili Kelimi
-28-
Bal bekmez olurken içilir mi sirke?
Mescid mekteb dururken gidilir mi sirk-e...
-29-
Gözümden akan yaþlar idin
Gözden akýp kalbime indin.
Rabbim!Senin korkunla dindim
Ve sevginle huzura erdim...
-30-
Baþarýnýn baþýdýr meslek sevgisi
Kur’an yolunda gitmek bunun zübdesi
Bunlarýn ulvisi varislik vazifesi
Ýhlas ise bunun hüsnü hatimesi.
-31-
Fatih’i Fatih yapan Molla Gürâni
Akþemseddin ise onun en büyük yâraný
Ýmam-ý Azam’ý azam yapan sebeb
Rabbisini razý etmekteki taleb...
-32-
“Âyetlerimi az bir meta’a satma.”
Ýncileri etrafa savurup saçma
Zira tabidir marifet iltifata
Zayi’ olur iltifatsýz meta’...
-33-
Her iþe besmeleyle baþlar mü’min
Ýstinadý kuvvetli,her þeyden emin
Ýman;baþýdýr her kuvvetin
Hem feraset ve basiretin...
-34-
Ýman hem nur hem kuvvettir.
Buna vesile hidayettir.
Küfür hem cebanet hem de zulmettir.
Buna vesile dalâlettir...
-35-
Hâsidin hasedi hâsir
Husran ameli bitirir.
Dost býrakmaz götürür.
Kiþiyi içten yer bitirir.
Hasedin kendisine etmeli haset
Hasede çaredir abdest
Muavvizeteyn buna mesnet
Kadere iman en büyük haslet...
-36-
Oldu bana ihsan nuru Kur’an
Allah’a iman,Kur’an-a dayan
Rasulü sev,aþkýyla yan
Yan ey gönül aþkýyla yan...
Kurtuluþa erer yoluna uyan
Haþir sabahýndan evvel uyan
Ölüm zikrini her an duyan
Mükellefiyetini duy an...
-37-
Cennet ucuz deðil böyle bil
Önce kalbteki pasý sil
Tavsiften aciz bu dil
Kur’an-dýr buna delil...
-38-
Kabir ahirete açýlan ilk kapý
Ölüme maruzdur bu maddi yapý
Mü’mine verilir bir cennet katý
Kâfirin durumu soðuk ve katý...
-39-
Osmanlýnýn o yüce sesi
Yükselmede Ýslâmýn sesi
Yýkýldý altý asýrlýk gövdesi
Ý’layý kelimetullah gayesi...
Kur’an-ýn emrinden geçilmiþ es
Altý asýrlýk ulvi nefes
Osmanlýda býrakmadý ses
Yeri ise þimdi bir kafes...
-40-
Kur’an-ýn ilk emri Oku
Din ve fende mekik doku
Müsbet ilimdir hakký tarif
Oku oku olasýn arif...
-41-
Ecdad zorluklarla yazmýþ kitab
Asla göstermemiþ eseri bî-tâb
Nesli cedid buna muhatab
Lakin onlarý okumaktan bîtâb
-42-
Allah’a kulluk ne ulvi bir þeref
Bizi insanlýkla etmiþ müþerref
Ýnsaný mahlukata etmiþ eþref
Tâ ki olsun kulluðuyla müþerref...
-43-
Ecdat dört kýtada savaþtý
En sarp çetin daðlarý aþtý
Ýmaný ona kale,ruh ve baþtý
En azgýn düþmanla savaþtý...
-44-
Sâni’ etmiþ vücudu tanzim
Bir ismi de onun munazzim
Kudretine olmaz bir þey azim
Her þeyi hikmetle yapmýþtýr nazým...
1983 / Kayseri
NOKTADAN NÜKTELER
Derine inmek istiyorum..
Korkuyorum boðulur muyum diye?
Ýnemiyorum derine,kalýyorum satýhta...
Satýh sathi ediyor beni...
Senin-le Tenin arasýnda farkýn nedir?diyorlar bana...
Ben bende kaldým. Yükselemedim sana...
Tenimle enim ayný,enim tenim kadar.
Affedin! Ben neyim? Kimim ben?
Kendinde boðulan;derine,derinden diðer bir derine doðar mý?
-------------------------
Bir adam olayým,dedim.
Hele bir adam ol,birisi olursun...
Bini olamazsýn,dediler. Bini kininden mi,yoksa içinden mi?
Anlayamadým! Aðlayamadým!
Ben kendimi bulamadým..Çünkü bilemedim...
-------------------------
Geçmedi ayaðým ayakkabýya.
Ayakkabýya geçiremedim ayaðýmý.
Ben ve ayak- kabý...Sözüm ve o.
Sözüm;ne ayaðýma geçti,ne ayak- kabý-na.
Sözüm geçersiz. Geçmiyor bu Pazar da...
Suç bende mi,pazarda mý?
Ayaklar geçmiþ baþ yerine.
Baþlar baþsýz..ayaklar ayaksýz..ayak-kablarý kalýbsýz...
Ýnsanlar kalýbsýz,çünki kalbsiz.
Hem ayaklar,hem ayak takýmlarý,sýðmýyorlar kablarýna...
Çünkü baþlar baþsýz,iþler yersiz..ayaklar densiz...
Baþlar bensiz..ayaklar densiz..toplum sensiz...
Eli baðlý ben..dili baðlý siz...
Memleket yer-siz..içindekiler his-siz..deðerler sahibsiz...
Biz bu vatanýn nesiyiz? Sözde sahibiyiz...
Öz-de kendisiyiz...Ne gözde-siyiz..ne de güzidesi...
Baþ-ayak-göz-özü karýþmýþ birbirine...
Biz hangisiyiz?
Bulamadýk kendimizi..Bilemedik benliðimizi...
Ýzm-ler bir dizi..hepsi bir sýzý...
Birliðimizi bilemedik..kendimizi göremedik...
-------------------------
Bizde müslümanýz! Ama müslüman olarak görülmemek..bilinmemek...
Hem kendini,hem de dinini gizlemek...
Neyi gözlemek? Nasýl müslümanlýksa...
Perdenin ötesindeki Ýslam..berisindeki
Ve de hakikatýn gerisindeki müslüman...
Gizlenen Ýslâm..kalblere hapsolan müslüman...
Cehalet asrýna gidip,saadet arayan müslüman...
Ýslâmý terk etmekle saadeti kaybeden,
Zenginlik içindeki fakir müslüman...
Tezatlarý yaþamaya çalýþan insan..ne garib insan!
----------------------
Makam-mevki,madde-beden ve eþya birliðinden önce bize gerekli olan mâna;
hakikat,kalb,iman ve gönül birliðidir.
Ýnsanýmýzla oynanýyor..o þimdi fitne kazanýnda kaynýyor,daðýnýklýkla oynuyor..
Hem de oyalanýyor..daðýnýklýðý yaþýyor.
Oysa daðýnýklýk yaþatmaz,öldürür. Güldürmez,soldurur.
Toparlanmasý gerek..Her alandaki birliði,bir alandaki birliðe vabestedir.
O da iman birliði..kalb birliði..gönül birliði..din birliði..kýsaca binlerce birlikler...
Evet. Binlerce birimiz var..ancak bir birimiz yok.
O bir birimiz kemalde olmayýnca,noksanlar hem biri,hem de birliði oluþturamýyor.
Merkezdeki birlik. Kalblerin birliði...
Zira kalýblarýn birliði,kalblerin birliðine baðlýdýr.
Hüsnü zanna memuruz. Gene de hüsnü zanda bulunalým:
Herkes kendi sahasýnda yetiþiyor..yetiþtiriyor.
-----------------------
Utanýyorum..
Evladýmýn,torunumun yüzüme tükürmesinden utanýyorum.
Þöyle demesinden de sýkýlýyorum:
Ey miras yedi ecdad! Ýlim kisvesini attýn,haya elbisesini soydun,insanlýk onur ve þerefini yitirip kaybettin.
Maddeyi mânanýn önüne koydun,çok deðerlerin yerine deðersizleri oturtturdun...
Bari bütün bunlara raðmen,mütesettirenin tesettürüne dokunma..yüzünün perdesini yýrtma...Yýrtýlma...
Dar kafana göre hiçbir mâna ve faydasý olmasa bile,yüzünün kirini örtüyor.
Ýçinin kokusunu setrediyor ya!
Baþkasýnýn tesettürüyle uðraþýp,cevherleri etrafa saçanlar,
bundan önce yapmalarý gereken bir þey var ki,o da;bütün perdelerini çýkarýp toplasýnlar!
Çünki,ancak yüzlerini örtmeye yetecektir!
------------------------
KAFÝYE VE SAFÝYE
-Önce safiye sonra kafiye. Afiyetle ye,kâfi ye.
-Hezimetsiz hizmet,evladýr.
-Yâranla,nasýl aran?
-Âdetimiz saadet olmalý. Saadet de âdet olmalý.
-Gayesi hýrka ve fýrka olanlar,çýplak ve fikirsiz olanlardýr.
-Kimseye yakýþmayan kir,Pir’de daha büyük bir kirdir.
-Gururda sürur olmaz. Sürur gururlu olmaz.
-Birlik dirlikle,dirlik birlikle olur.
-Kirli diller,kirli ellerden daha kirlidir.
-Ahirette her gün ah etmektense,bu dünyada günahý terk etmeli.
-Basit þeyler,asitli þeyler gibidir.
-Sürur huzura,huzur sürura götürür.
-Kur’an-ýn fermaný,kalblerin dermanýdýr.
-Her eser, bir kevser olmalýdýr.
-Kelimelerden apartman yaparken saðlam olsun.
-Hayali canavar,gerçek pireden daha küçük ve daha az tesirlidir.
-Hatýrlar katýrlar gibi olmasýn.
-Çayýn hatýrý,çaylar,ýrmaklar gibidir.
-Batýla giden,batýlla giden,her an atýldýr.
-Ýhtizazlarýn hazzý az olmamalýdýr.
-Bir harf sukut ile,sukut olur.
-Hakka delalet,hak da delalet olmalý.
-Hakký delalet,haklý delalettir.
-Dalaleti delalet,dalalette delalettir.
-Fikrinle zikrin ayný olmalý.
-Ta ki fikrin zikrini tasdik ederken,fikrin de zikrini te’yid etsin.
-Maharet tekfirde deðil,tashih ve tekmildedir.
-Gerçek kör,gözsüz olan deðil,hakký görmeyen gözsüz ve gerçek kördür.
-Devletin hapishanesinden çýkýlýr,beraet edile bilinir. Vicdanýnkinden ise,asla...
-Vicdana mahkum olmayýnýz. Ýnsanlarý vicdanlarýna mahkum ediniz.
-Edebiyat edebin ve edeblinin iþidir. Edebiyat verilmez,yaþanýr ve yaþatýlýr.
-Yýllar üzerinden geçenleri yolar. Yollar ise yorar.
-Bizlere yetkili deðil,etkili gerek.
-Can,canlýlarýn canýdýr.
-Ýnsana istemek,Allah’a vermek yaraþýr.
-Uygunsuz bir zeminde ot bile bitmemekte. Çocuk nasýl bitsin,yetiþsin?
-Çocuklar bahçývansýz,Huda-i büyümekteler.
-Çocuklarý sevgiyle sulayýn. Fikirle aþýlayýn. Ahlakla tezyin edin.
-Ýbadetle disiplin altýna alýn. Ýtaatla kontrol altýna alýn.
-Maddi ve manevi helal gýdayla besleyin...
-Yýllardýr önümüze yýðýlan-dikilen-çýkýlan barajlar,büyük bir birikimle yýkýlmaktadýr.
BAÐDAT
B in iki yüz elli sekiz yýlý bahtý karalým
A teþlerde piþen yaralý Baðdatým
Ð adre uðramýþ yaþ-lý Baðdatým.
D enizler medet uman yaþlý Baðdatým.
A nalarý aðlatan yaslý Baðdatým
T alihi karalý, karalý Baðdatým.
BAÐDAT - TADÐAB
B ülbüllerin öttüðü yurT
A nnelere oldu anA
Ð ariblere enis ve dosD
D izeleri beliÐ
A þýklara mâþukA
T arihe talih oluB...
BAÐDAT YANIYOR
Baðdat yanýyor pâre pâre
Açtýn gönlümde yâre
Söyleyin derdimi yâre
Bulsun derdime çâre
Derdin derdime dert
Kalsam da bir fert
Düþmandaki bu cür’et
Sana zulmeden nâ-mert.
Baðdat yanýyor,dünya bakýyor.
Kimi þaþkýn,kimi kanýyor.
Ýnsanlýðýn kalbi kanýyor.
Yapaný âdil sanýyor!
Baba Bush,oðul Buþ
Baðdatý yýkýyor.
Bir yanda kanlar,
Bir de yaþlar akýyor.
Mazlumun yükselen âhý
Baðdat gitti,kaldý vâhý
Ýnsanlýðýn salâhý
Baðdatla olur felâhý.
Hülâgu’yu geçti Buþþ.
Karga,Yarasa ikisi de kuþ.
Biri baba,öbürü oðul Buþþ,
Baðdatý kaplamýþ yabani kuþ.
Baðdat idi ilim merkezi
Þimdi ise filim merkezi
Dilimledi çakallar O’nu
Sözümün beddua olsun sonu...
***********************
BEN VE OKYANUS
Ben damlayým..insanlýk okyanus
Ýnsan oldum..oldum okyanus
Ýnsaný insan yapan us
Ýnsanlýktan çýkýnca olur makus
Okyanusta kendimi buldum
Okyanus kendisini bende buldu.
Kendisinde beni buldu
Ben okyanus oldum
Okyanus ben.
Damla okyanus oldu
Damla da okyanus
Okyanus bir damla
Okyanus da bir damla
***********************
FEDA DA EDA
Feda da ilahi bir eda vardýr
Feda eden ettiði fedakarlýðýnýn üstünde
Fedaya mazhar oldu
Her þey O’na feda
Her þeyi verene
Her þey feda oldu
Her þey feda olsun
Yusuf hayatýnýn her safhasýný feda etti
Hayatlar ona feda oldu
Hayatlar kurtuldu
Yunus kendini balýða feda etti
Balýk yunus oldu,Yunus da balýk
Ninavo da hayatlar ona oldu,
onun oldu.
Feda edene
Fedalar olsun
Kendini feda eden kadýn
geleceði buldu
Hayatý buldu
ve buldurdu
Ýnsanlýðý buldu..
insanlýkla doldu.
Kendini feda eden Ýsmail
Nebiler nebisini buldu
Cennetteki kurbanlarýn seyyidi oldu
Kurbanlýklarý buldu
Dünya kurbanlýkla doldu
Feda edene kurban olsun..
Eyüb sabrý buldu
Süleyman þükre ulaþtý
Ýsa hayatý buldu
Musa kurbanlýk çocuklarý buldu..
MEHMET ÖZÇELÝK-www.tesbitler.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.