Hoþ geldin bir tanem, ne iyi ettin de geldin, Hoþ geldin tatlý gülüþlüm, eli kýnalým, dudaðý ballým, Hoþ geldin, sefalar getirdin þirin sözlüm, iki gözüm, Þimdiye kadar nerelerdeydin, çok geç kaldýn…
Kabullenemedim iþte, içime bir türlü sindiremedim, O yaban ellerde bunca zaman tek baþýna nasýl yaþadýn? Kör bir kuyudaydýn, rüyamda gördüm seni, Aðlýyordun, elin gurbetinde çýrpýnýyorken bir baþýna, Duydular da duymazdan geldiler arþa çýkan aðýtlarýný.
Affet beni canýmýn içi, gönlümün nuru, Bunca zamandýr can yoldaþýn olamadým, Silemedim göz yaþlarýný, dert ortaðýn olamadým, Elim kolum baðlýydý, ayaklarýmda kilolarca prangalar vardý, Gelemezdim de yanýna, adresini bulamadým...
Hep bir eksiklik vardý bende, sonuçta yarým bir adamdým, Sana caným benim derken bile, içimde kaç canlar yanardý, Kar tanem demeyi düþündüm de, sonra vazgeçtim, Sonuçta kar taneleri de erirdi.
Bir tanem desem, nar tanelerine haksýzlýk olurdu, Hesabý kitabý karýþtýrdým, þaþkýn bir bakkal gibiydim, Hep sordum kendime, bir tanemken, Yüreðimde nasýl bu kadar çoðaldýn?
Bunca zamandýr elim eline deðmedi, Gözlerine bakamadým, bir buse konduramadým yanaðýna, Gelemedim yanýna, oysa ben olmalýydým yanýnda, Aþk sözcüklerini kulaðýna ben fýsýldamalýydým ve sarýlmalýydým sýmsýký sana.
Ýkimizin yerine çok aðladým, hep yarým kaldý sevinçlerimiz, Tam kavuþtuðumu sanmýþtým ki, gördüðüm bir rüyadan ibaretmiþ, Olsun be güzelim, ben rüyalarýmda bile seninle huzur doluyum.
Ses verirsin diye yýllardýr kulaðým kapýdaydý, Gözlerim yollarda içli içli aðladý, Ruhum daima yanýndaydý, senden hiç ayrýlmadý, Sýzý duyan bedenimdi, bunca yýl a’rafta kaldý ve bir gün olsun hiç þikâyetçi olmadý.
Kaybolan yýllarý þimdi çöpe attým, Sen geldin ya, gerisi yalan, Bak nasýl da bize gülümsüyor üstümüze doðan güneþ, Kötü günler mazide kaldý, sen yeter ki gitme, Gitme benden gözünü seveyim, Sevgi de aþk da bizden yana.
Biliyordum, geç de olsa geleceðini biliyordum, Varsýn olsun, bunca yýl uykusuz kalmýþým, Üzülmüþüm, aðlamýþým, dert sahibi olmuþum, Senin için deðer bir tanem, sonuçta tatlý bir yorgunluktur bu.
Sen geldin ya, bak nasýl da çocuklar gibi þenlendi yüzüm, Haydi koþarak gel bana, sarýl boynuma, Ama önce bir soluklan, kýyamam sana, Sus, tek bir söz söyleme, yorma kendini, Çok uzak yollardan geldin, dinlenmelisin, Sana kendi ellerimle yorgunluk kahvesi yapayým, Sonra da seni dizime yatýrýp uyutayým.
Sen iste canýmýn içi, ruhum da bedenim de senin, Ýzin ver bana, özlemimi dindireyim, Dudaðýndan saatlerce soluksuzca öpeyim, Tenin ilaç olsun, yaralarýmý sarayým.
Dur, daha bitmedi isteðim, Gel, otur yaný baþýma, Þerefine kýrmýzý bir þarap açayým, Sevinçten olsun bu kez, Doyasýya birlikte aðlaþalým,
Yine kýyamadým sana, kýyýlmaz ki sevilene, Sen koy baþýný göðsüme, Senin yerine de aðlayayým.
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 04/01/2015- Saat : 21.30-Isparta
a’raf: bazý din ve inançlarýn ahiret kavramlarýnda yer alan, kötüler ve iyilerin sýnýfýna sokulamayan, inançlý günahkarlarýn veya günah ve sevaplarý eþit olanlarýn gideceði geçici arýnma yeridir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.