SENİ

SENÝ
Eðersiz bir atla alýyorsun yol,
Yularýn tutamaz kalkmýyor ki kol,
Buðday tanesiyle yaymalara dol,
Aç kalan fareler kemirir seni.

Gün gelir de kalmaz biter taneler,
Un olursun seni elekten eler,
Gündüz gece için uykuya beler,
Geç kalan geceler semirir seni.

Asabý kehf ya da Nuh’un gemisi,
Uy ki dinsin senin ruhunun sesi,
Kýymýk batar kýrýk o can kafesi
Seç kalan parçalar devirir seni.

Avcý olup düþme gölge peþine,
Okunu tüketme Anka kuþuna,
Bakarsýn ki hepsi gitmiþ boþuna,
Heç kalan aldatýr çevirir seni

Hakký bil de koþ hakikat peþinden,
Vazgeç yalan rüya ile düþünden,
Aç ölsen de yeme iblis aþýndan
Güç kalan heceler evirir seni

Halife þeytaný huri görürsen,
Erlik eder bedeninden verirsen,
Uyanýp hayalden tekmeyi yersen,
Uç kalan yerlerden devirir seni.
Halife BOZBAYIR









Sosyal Medyada Paylaşın: