Mavilim...

Biliyormusun mavilim,
Ýlk bakýþtýðýmýz,ilk tanýþtýðýmýz,
Sana deliler gibi aþýk olduðum,
Seni çok seviyorum dediðim,
En güzel anýlarýmýzýn olduðu o yerdeyim.
Bu defa yanlýz bir baþýmayým,
Bu defa sevdiðimi söylemeye deðil,
Sana nefretimi kusmaya geldim.

Kalbimdeki yangýný söndürmeye,
Seni artýk sevmediðimi haykýrmaya,
Seni kalbimden söküp atmaya.
Hayalimde bile yaktýðým senin,
Küllerini denizin dibine dökmeye geldim.
Beni býrakýp gitiðin geceye nalet okumaya geldim mavilim,

Çünkü ben seni çok sevmiþtim.
Hatta apak sonsuz sevmiþtim,
Beni býrakýp gitmeyeceðin kadar.
Ben seni taparcasýna sevmiþtim,
Seninde beni sevdiðine inanmýþtým,

Hele bide seni gördüðüm zamanlar vardý ya,
Ýçim içime sýðmaz hep kendimden taþardým,
Ne yapayým gönül bu iþte elde deðil,
Elim ayaðýma dolanýr çocuklar gibi heyecandan coþardým,

Avanak kafamda seni yalan sevdana kanmýþtý.
Hele bide gözlerime bakýp sevdiðini söylediðin,
Zamanlar vardý ya,
Aptal kalbim heycandan fýrlarlardý,
Hane kuþ olsaydý hemen oracýkta uçardý

Seni severek nefret ettim býrakýp gitiðin gece.
Kaç defa öldüm ben,kaç kefen yýrtým ogece,
Bin defa mahþer koptu yüreðimde,
Hayalim kaç merni sýktý kafama,
Kaç hançer sapladý kalbime gitiðin o gece,
Bi daha sevmemek için,
Kilit vurdum kalbime,

iþte o yüzden
Ýkl buluþtuðumuz yerdeyim,
Seni anýlarýnla hayatýmdan silmeye.
Bi daha sevmemek için yemin etmeye.
Sana kin kusup nefret okumaya geldim mavilim,

MEHMET KILIÇEL.
Moskowa 2002
Sosyal Medyada Paylaşın: