Dokun sağıma, solum sen uyanır benim!

Beynimdeki aþkýn ayak sesleri
Bin tabur yürüyüþü ritminde
Ve seni söyleyen þarkýlar yükseliyor
Sabaha uzanýrken mintansýz gece

Yedikýta’nýn sýrrýna kadem basan sevgili
ben gözlerinde sekizinciyi keþfettim
yitik bir coðrafyanýn kýyýsýna varýrken
ruhumun þamana çalan ateþinde yandým
bu yüzden kimlik giydiremedim bize
ve bu yüzden
kimliksiz sevmeyi öðrendik ikimiz de…

Þimdi gel…
O çok merak ettiðin aþka tanýklýk et
Üzerini örttüðüm yaralarýma dokun
Altýndan sen çýkarsan, üzülme…
Hisset ama kapama gözlerini…
Dokun saðýma, solum sen uyanýr benim…

Bazen, sahipsiz bir duada çözülür dilim
Ellerim bakýþlarýný avuçlarken
Madam Feza’nýn parmakalarý iner göðsüme
Susar, konuþamam…
Görürüm ama bakamam…
Utanýrým sana beslediðim hayasýz düþlerimden

Bu yüzden kemiksiz dile vuruyorum gem
ve bu yüzden içimde büyütürüm seni hep yeniden…


Sosyal Medyada Paylaşın: