sen varya sen bilmiyorsun ki yaþadýgým bu kente yoklugunda ne hallerdeyim her yagmur yagdýgýnda gelecegim diyerek gidiþin gelir aklýma yagmur yagar çiselenir gözlerim
karýþýr özlemin yagmurla birlikte damlalarima beni yalnýz býrakmazlar kentimin yagmurlarýyla göz yaþlarim
bulutlar toplanýrlar benim gökgözümde onlar aglayýnca bir ben islanýrým tek baþýma bu kentte
saclarýma düþer damlalar bir de ellerime düþerken üzülme der gibi yýkar saclarýmý okþar elimi
yagmurlu bir günde bana bir gül vermiþtin bir gülün kaldý bende kýrmýzý tek bir gül anýsý olsun diye özlenle kuruttugum
bir yapragýný koparsam yagmurlu bir günde esen rüzgara versem sana getirirmi senden bana hediye gelen gül yine yagmurlu bir günde olsun benden sana hediye
kendisi ulaþamasa bile kokusu ulaþýrmý sana kokusundan tanýrmýsýn senin bana verdigin o kýrmýzý gül oldugunu
senden aný olarak yagmurlu günler kaldý birde kýrmýzý gülün özlemle kokladýgým atmaya kýyamadýgým hasretinden yandýgým seni hatýrlayýp andýgým yagmuruyla aglayýp islandýgým bu kentte
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.