AFFET BUGÜN DE UNUTAMADIM SENİ....
Tüm benliðimle gelmiþtim sana, koþarcasýna
Oysa sen, sen geçerken uðramýþ gibiydin bana
Ateþ almaya mý geldin? Ne kastýn vardý bu cana?
Beynim uðulduyor hatýralarla, ne bu gürültü ne bu tantana?...
Ýhanetine kýlýf giydiremiyorum, ben bozgun sen bozguncu,
Bu soðuk yüzünü sana konduramýyorum ey mavi yolcu…
Bana verdiðine ve benden kat be kat aldýklarýna karþýlýk;
Artýk yaþananlarý sindirmek sanýrým boynumun borcu…
Olmadý dimi? Hiç mi sevemedin sen beni ?
Hiç mi sýðdýramadýn hayallerine gölgemi?
Dön bi aynaya baksana, söylediklerinle yaþattýklarýn bir mi?
Neyse, neyse sen bana bakma, bugünde içimde ayrýlýðýn anma töreni…
Yapamýyorum, baþkasýný da seni sever gibi sevemiyorum
Seni gören gözlerle kimseyi o kadar güzel göremiyorum
Sustuklarým içimde büyürken, senin gözlerinden mahrum,
Ellere varýp da onlara da sana güldüðüm gibi gülemiyorum…
Özlüyorum çok özlüyorum bana bakan gözlerini
Özlüyorum sarýldýðýnca derinden hissettiðim kalbinin ritmini
Affet , affet bugün de öldüremedim içimdeki seni
Affet bugünde silemedim gözlerimin önündeki suretini…
O aþk tuz buz oldu göklere karýþtý, o aþk öldü sevgili,
Derinlere gömüldü en derinlere, mahzenlere kilitli
Kimseye diyemiyorum bari yazarak anlatayým derdimi,
Ancak bu satýrlarý okurken anlayacaksýn nasýrýmdaki izini…
Pelin ÖNELZAN
(Þiirlerimi kendim seslendiriyorum fakat sesli þiirlerimi ekleyemiyorum, www.youtube.com/watch?v=1k-9fkVA1x8 adresinden dinleyebilirsiniz..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.