Uzanýr bazen yokluðun koynunda uyurum Kimim ki kimsesiz bir yolda kendimi kendim de bulurum Durup dünyama bakýnca koca bir boþluk olurum Olurum olmaz yerlerde kendimden geçer kaybolurum Kýskývrak sýkýþýr ruhum kösesinde hayatin, Kaybolmuþ ve yýkýk bir hayatin kenarýnda dururum Ýnler ruhumdaki kývýlcým, Ýnler kâinat. Ey kâhin! Dünyaya geliþim deðil ki kabahat. Ey Rabbim! Diyemem ki ben al bastan yarat. Hamd-u senalar sanadýr ki nefes almaktayým her an Bedenimden çekilmedi ruhum Kýsa da olsa var demek ki zaman Kapasa ruhum cehennem baþýný cennet secdeye iman ateþi sarsa vadem dolmadan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
kilicarslan.s Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.