Doðruluk hazinedir, asla onu kaybetme, Yalan þeytan hilesi, sakýn tenezzül etme. Arýndýr zalim nefsi, hayvani arzulardan, Sevsin seni hem kulu, hem de seni yaratan.
Dünya imtihan yeri, kazanmak kaybetmek var. Haktan yüz çevirene, koca dünya gelir dar. Dert ve bela içinde, her gün eder ah-ûzar. Halinden haberi yok, iþi gücü intizar.
Ne gidenden ders alýr, ne geleni görüyor, Yaþadýðýný sanýr, bilmez her an ölüyor. Sararan yaprak gibi, ten dalýnda kuruyor. Zaman sel gibi akar, O zanneder duruyor.
Ýþte insan denilen, gafil mahlukun hali. Nefsine esir olmuþ, oysa sultandan ali. Kainat bir aðaçsa, insan meyve misali. Farkýnda deðil belli, bulunmaz ki emsali.
Uyanmalý ölüme, benzeyen bu uykudan, Kuranla davet gelmiþ sana yüce Mevladan, Seçmiþ varlýk içinden, kulum demiþ yaradan. Seninle boy ölçüþülmez, deðilsin sen sýradan.
Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.