Vakit dar ... yaralý kuþ akrebin sýrtýnda akrep, yaralý kuþun ... yetiþemiyecek menzile göç yollarýndan geçerken vurulmuþ gönlü bulutlarda kalmýþ, oysa bedeni yerlere savrulmuþ - lakin, en çok seni özlüyor -
tam da tüm hýrslarýmdan kurtuldum, derken fark ettim ki içimdekini de tüketmiþim ben artýk, boþlukta zaman geçiriyorum belki yaðmur yaðar diye hatta belki, türküler söylenir yine ...
belki türküler yakýlýr ateþler yakýlýr þenlikler yapýlýr hayat yük olmaktan çýkar, omuzlarýma olmuyor, böyle yaþamak, olmuyor ... "akmak lazým bulanmadan, donmadan" ulu sultan böyle diyor
bilir misin yavru kuþlarýn sonu nasýldýr ? ne vakit hayallere uçmaya kalksalar kýrýyor kanatlarýný zaman. yaralý kuþ, çaresiz düþüyor sonra vuruyor sýrtýndan akrep ve yelkovan ! zaman çeciyor cancaðýzým, zaman geç artýk ölüm korkusundan, uyan - insanca yaþayamamak, asýl endiþe olan ! -
Sosyal Medyada Paylaşın:
afacanx Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.