Suskunluðun en kuytusunda
Saatin sesi kesildiðinde
Hoyrat bir yalnýzlýk býrakýr
Hüzünden derlenmiþ besteden
Ay gülüþlü yýldýzlar parlar
Gecenin karanlýk ve yitik
Nemli izbelerinde
Atlastan bir kumaþ gibi
Çekilmek gerek bu þehirden…
………….
Yoksul ve bahtsýz düþler
Ateþböceklerinin sustuðu
Yalnýz üþüyen daðlarda unutuldu
……..
Çeliþir uykuya tezat bu rüya
Yaþanan ve yaþanmayan arasýnda
Bizi götürecek dalgalar yok
Güneþin erittiði göl kýyýlarýnda…
……….
Kalp aðrýlarýný geçtik artýk
Kýzýldenizde boðuldu
Temize çekemediðimiz
Kirli ve kibirli lekeler
Kýlavuz olmalý karþýlýksýz
Yataðýný bulamayan nehirlere
Basit bir lisanla anlatýlamaz
Kodlanmýþ vebalý bu yaþam..
……….
Uðultusu deðil mi bizi boðan?
Hiç gelmeyecek nazende baharýn
Yüreðimizde düðümlenir þimdi
Ay donanýmlý yakamozun rengi..
…..
Yollara düþer güz yolcularý
Eskimiþ bir aþkýn masalýný
Ücra kentin güneþinde eritirler
Nabýzlar suskun,ýssýzlýk melodisi
Gözlerimiz söner sýr güllerde
Ne sevgi ne de þiir kalýr
Sözün sustuðu vadide…
…………..
11.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.