denklem

.


ne çok özledim
rýhtýmýný kadýköyün
ve kahvesini sevemesem de
sevmek için yudumladýðým gözlerin

arka fonda kusarken vapurlar insanlarý
martýlar kovalýyordu ya karabataklarý
iþte o zaman keþfetmiþtim
denizi doðuran buluttur denklemini

býrakýyorum þimdi kendimi
göðün kaçýncý katýysa
kirpiðinden sessizce içeri
ve býrakýyorum rüzgâr savursun bizi


.
Sosyal Medyada Paylaşın: