Gönül Benim
Hercai arý gibi çiçek çiçek uçarken
Bir anda kanadýný kýrdýðýn gönül benim
Adýna aþk denilen o duygudan kaçarken
Kapýsýný çalmadan girdiðin gönül benim
Nasýl da pervasýzdým yarýn için hesapsýz
Günümü gün ederdim kalmadým hiç ahbapsýz
Seni görünce aydým sazmýþým ben mýzrapsýz
Akortsuz tele þelpe vurduðun gönül benim.
Bir günüm olmaz idi yastýklarda uykusuz
Nasýl yaþamýþým ki sevgi denen duygusuz
Bu ömür geçmez artýk yokluðunda kuþkusuz
Gece gündüz hayalle yorduðun gönül benim
Kaç þiir yazdým sana daha çok yazacaðým
Sen dönüp bakmasanda kendime kýzacaðým
Bu sevda varken bende çok yemin bozacaðým
Gururunu yerlere serdiðin gönül benim
Hani diyordum ya hep aþk ta sevda da yalan
Gönlümün sarayýný nasýl da ettin talan
Çiçek oldum dalýnda bir kez açmadan solan
Yalan sevdalarýna derdiðin gönül benim
Adem Çoban
Dilenci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.