Bedford’umuz vardý sarýydý rengi.
Hala kulaðýmda sesi ahengi.
Gözümde yok idi onun bir dengi.
Zamanla kapýda çürüdü gitti...
Yýllarca harmanda yattý da yattý.
Durdukça milletin gözüne battý.
Kimi çizik attý,kimi taþ attý.
Güneþin altýnda kurudu gitti...
Tekeri,kasayý,camý soydular.
Dýmdýzlak edip don gömlek koydular.
Ne yapmadýlar ki gözün oydular.
Gözümün önünde eridi gitti...
Aküsü,aynasý,farý söküldü.
Kasa sobalarda bir bir yakýldý.
Daha genç yaþýnda beli büküldü.
En sonunda Hakk’a yürüdü gitti..
Direksiyon,vites dikildi kaldý.
Onlarý da köyün delisi çaldý.
Kalan iskeleti hurdacý aldý.
Araba ardýnda sürüdü gitti...
Aþýk Ramazan’ým dostumdu benim.
Hep onun yanýnda geçerdi günüm.
Gidince üzüldüm sýkýldý caným.
Acýsý baðrýmý bürüdü gitti...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
25-aralýk-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.