Lâ tahzen Kudüs’üm, mahzun olma diyarým Sen ne kadar yorgun isen, bende o kadar giryaným Allah’tan baþkasýna, bilmem ulaþmýyor mu feryadým Ýman için býrakma, sanadýr vallahi imdadým!
Üþüþüyor dört bir yandan, ebu cehil timsalleri Buna göz mü yumar sandýn, Hamza’nýn emsalleri Lâkin ölüm uykusunda, þu mü’min askerleri Korkutmalýydý zalimleri, avaz-ý ekberleri
Sen Âdem’e hediye, O pak Resul’e emanetsin Sana kin duyanlarý, senin hýþmýn kahretsin Bir ufak sâdan ile, arþ-ý âlâ titresin Müslümanlar duymadý seni, ama dünya inlesin!
Sende bir ince hüzün, ve sende Mescid-i Aksa Diyorum ki ölüm uykusuna, þu kâfirlerde mi yatsa Heyhat! Þu Müslümana koca bir iðne bile batsa Kalkmaz yerinden vallahi, kendi kaný bile aksa…
Ben Müslüman’ýn deyip, zulme sessiz kalmakta nedir? Birkaç kiþiydi belki onlar, ama susmadý ashab-ý bedir! Bedr’in Aslanlarý’nýn yüreðiydi, zýrhsýz demir, Þehadete yürüyorlardý, vallahi verilse emir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
farukcinaroglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.